Wordt het niet weer eens tijd dat ik u mijn complete filmpjeskijkgeschiedenis opdring? Ja hè. Het moet tenslotte wel een beetje leuk blijven, zo’n tweede golf. Welaan dan, pak aan dan. Met dank aan alle eventuele tipgevers in verleden, heden en toekomst. Hou u goed, gezellig en gezond! Net als de vorige keer zal ikMeer lezen over “Zinnenverzet II”
Categorie archief: Muziek
Music in Eight Parts
Och och och, wat zijn we origineel hoor. Drabkikker componeert een ronduit epische orgelcompositie en meneertje Philip Glass jat meteen de hele boel bij elkaar. “Verloren manuscript na 50 jaar opgedoken”, jáá. Je moeder op een houtvlot. Meelezen? Dat ken hier. Edit: Goed zo. Philip heeft zijn scheve plagieerschaats ingezien en de video weer vanMeer lezen over “Music in Eight Parts”
Triaden
Een digitaal minimaal muzikaal maaksel van eigen muzikale digitale minimaalmakelij, met een opbouw vol patronen want daar houden wij van Drabkikker van. Het overkoepelende principe wordt verzorgd door groepen van drie tonen (triaden). Elk van de drie tonen heeft een lage, een middelhoge en een hoge variant, waardoor ze tot 3^3 = 27 mogelijke akkoordenMeer lezen over “Triaden”
Moederdag
’t Is Moederdag. Oh, en ook Snorridag trouwens. Acht, is-ie heden alweer!
Zinnenverzet
Tijd voor een lijst van bemonterende dingen. Niet ter negering van de realiteit, wel ter erinhouding van de moed. Blijf gezond, veilig en in balans iedereen! Edit: De lijst is inmiddels zo lang dat ik hem in meerdere pagina’s heb opgehakt. Middels de knoppen onderaan deze post kunt u daarin rondnavigeren. Update oktober: golf twee!Meer lezen over “Zinnenverzet”
Wisselbeieren
Patroontjesobsessant als ik ben vertoon ik al van minstens pubersher neigingen tot het puzzelen met wiskundige reeksen (bijvoorbeeld van woorden of tonen), zoals dat je alle mogelijke permutaties van hun elementen dusdanig rangschikt dat ze niet herhalen of elkaar in de weg zitten, waarin ik met mijn omgekeerd evenredige bètadeuk op zijn zachtst gezegd variërendeMeer lezen over “Wisselbeieren”
Aart Staartjes, 1938–2020
Ah, nee. Word je zo oud, overleef je zelfs een val uit je perenboom, ga je dood aan een verkeersongeluk. Fuk. (Dit liedje heeft trouwens – we heten niet voor niets Harry Bannink – een vet Rare Maat. Iemand die weet welke? Ik kom er niet uit.) Maar, fuk. Ik bedoel, doodgaan doen mensen welMeer lezen over “Aart Staartjes, 1938–2020”
Eindejaarsverzameling
Nog maar een krappe voortnacht en de jaren 20 breken aan! Ik kijk nu al uit naar de zeppelins, flappers, zeep met radium en een louterende beurskrach links of rechts. Ter afsluiting van het decennium een fijne Drabgreep voor u uit mijn tegenkoomsels van de afgelopen tijd. Lieven Scheire (zo heten Vlamingen zonder dat erMeer lezen over “Eindejaarsverzameling”
Draailier
Potseldremente. Het is dat ik het onethisch vind om banken c.q. padvinders te beroven, anders zou ik er een draailier van aanschaffen. En/of een Oekraïense zangeres. Fraai, is me dat. Associatieve randgedachte: het Nederlands heeft een volstrekt belachelijk woord voor doedelzak (wat er ongetwijfeld mede debet aan is dat het instrument vaak niet serieus wordtMeer lezen over “Draailier”
Steve Reich – Different Trains
Toelichting: [T]ussen 1939 en 1942 moest de componist als kleine jongen met de trein heen en weer reizen tussen New York en Los Angeles – tussen gescheiden ouders. Had hij in diezelfde periode in Europa gewoond, dan had hij op andere treinen naar andere bestemmingen gereden, zo bedacht hij zich vele jaren later.
Lentevreugd
Het is weer 22:58, dus dat betekent maar één ding: de lente is aangebroken. Ontspruit, gedochters, en betokkelt uw theorbe! Speciaal voor de gelegenheid een afspeellijst om het hele seizoen mee toe te kunnen. Geniet ervan.
Agnetha, Björn, Benny och Anni-Frid – Kålsupare
Niet alleen uw toegenegen Drabfibie telt heden ten dage veertig lentes. Dit liedje op de kop af vandaag ook. Grattis! Ja nee, Kålsupare was namelijk een van de eerdere werktitels: letterlijk een ‘koolslurper’; bekend van de uitdrukking lika god kålsupare, wat zoveel lijkt te willen zeggen als ‘één pot nat’. Nee, dat verklaart verder niet waarom, nee.
Taaldrab 26: Homosapien
In een goed verstopte voetnoot gewaagde ik een tijdje terug al eens over het gebruik van homo sapien door mensen die denken dat de ‐s een meervoudsuitgang is, met als voorbeeld bijvoorbeeld dit hahalachenfilmpje. Blijkt dat de misinterpretatie al vet veel langer terug gaat dan ik dacht, tot minstens dit new wave-hitje uit 1981 vanMeer lezen over “Taaldrab 26: Homosapien”
Uilleann pipes
Lang niks gepost hè. Nee. Nou, hier dan een vent die doedelzak speelt in zijn badkamer. Meerbepaald de Uilleann pipes uit Ierland, waar je zelf niet op hoeft te blazen, maar met je elleboog (uilleann in het Iers – je raadt het niet) een balg bedient. Nodeloos te vermelden dat ik zo’n ding wil hebben.Meer lezen over “Uilleann pipes”
Drabsto Ostinato
Sinds 1 jaar of 2 ben ik in alle traagte bezig mezelf sectietje voor sectietje de Canto Ostinato van Simeon ten Holt aan te leren. Ik kan slechts marginaal noten lezen, moet voor elk nieuw stukje door een tergwekkende klunzenfase voor het in mijn vingers zit en mijn toetsgevoel is ronduit houterig, maar over deze eersteMeer lezen over “Drabsto Ostinato”
De vingerfluit
Ik zeg helemaal niets. Mij zult u geen suggestieve implicaties horen insinueren. Verre zou het van mij zijn om ook maar in de geringste mate te willen doen schijnen hier ook maar in de verste verte bepaalde associatieve connotaties mee te willen oproepen. Verder komt dit filmpje ook beslist niet, ik herhaal, niet via eenMeer lezen over “De vingerfluit”
Yann Doedel
Om in de pijpzaksfeer te blijven: een met terugwerkende kracht best lekker geslaagd bonkiebonkremixje dat ik eens van een nummer van Yann Tiersen heb gemaakt:
Taaldrab 21: Canntaireachd
Niet alleen Indiase percussie doet aan lettergrepen om muziekklanken weer te geven; ook doedelzakkers blijken zo’n mnemosysteem te hebben. Canntaireachd heet het bij de Schotten (uitspraak), oftewel “chanting”. Het is een soort solfège-systeem, maar dan complexer. Niet alleen worden de basistonen weergegeven, maar ook de bijbehorende zogeheten voorslagen (grace notes, op z’n Engels): de typische korte ‘hikjes’ dieMeer lezen over “Taaldrab 21: Canntaireachd”
Albert de Ruiter
Ik had me bij die stem eerder een soort sjamaan van twee bij drie meter voorgesteld, maar de baard klopt verder vrij aardig met mijn geestbeeld. Hier (links) (of rechts) (hangt ervan af of het onderschrift klopt) (ik neem aan van wel) (ja toch) (waarom zou je dat omdraaien) (nee precies) (lijkt mij ook) danMeer lezen over “Albert de Ruiter”
Taaldrab 19: Willem Wilmink
Janee, dit is uiteraard Edwin “als kind vond ik dit altijd doodeng” Rutten, maar de teksten zijn van Willem Wilmink en het verrast me nu pas hoe goed in hun eenvoud die zijn. Er is indertijd een krappe honderd van deze Klokhuis-orgelliedjes opgenomen, blijkens de Grote Harry Bannink Podcast (want die componeerde dan weer het deuntje)Meer lezen over “Taaldrab 19: Willem Wilmink”
Drabkikker 