Categorie: Foto's

Voetbraille

Ik bedoel, het is zonder meer sympathiek dat er aan de minderziende mens tegemoet wordt gekomen middels gedetailleerde tactiele reisinformatie op het perronoppervlak. Maar is het niet een beetje onhandig om zoiets dan precies bovenaan een trap te plaatsen?

Update: Goedgoed, okee, ze waarschuwen tenminste:

22–29 sept: Drabkikker exposeert in Rotterdam

Update 26 sept: En we hebben beeld! Foto’s door Olivier Scheffer.

~~~

Update 25 sept: Briljante tekening in Monsieur Hulot-stijl door Vader Senior:

Dirk aanschouwt de Aanschouw

~~~

Update 23 sept: en wij hangen!

De opening was gisteravond in een bruisende Witte de Withstraat en retegezellig. Mijn kast vol Lineair D-haksels en -plaksels trok leuk bekijks en leverde allerlei toffe reacties op; er sloegen zelfs wat mensen aan het puzzelen. Voor wie daar dieper in wil duiken: alle informatie over het Lineair D vindt u hier.

Meer beeld zal binnenkort op de Aanschouw-site verschijnen (hier vast ook). Voor nu heel veel dank aan Annegret en Jaap en Olivier en Berndnaut en alle aanwezigen voor hun uitnodiging en hulp en enthousiasme!

~~~

Leuk nieuws! Ik ben onlangs uitgenodigd om iets van mijn maaksels te exposeren in De Aanschouw. Dat is de galerievitrine van Café de Schouw in Rotterdam, waarin al dik 21 jaar iedere week het werk van een andere creatieveling wordt getoond.

De Aanschouw: elke week iets anders in de kast.

Onder weekgetal #1094 zal uw zeergevleide Drab van 22 t/m 29 september aanschouwelijk zijn. Ik ben nog druk aan het peinzen waarmee precies exact, maar iets in de schriftsystemenhoek lijkt een aannemelijke aanname.

De opening is op donderdagavond 22 september om 21:00 u in Café de Schouw, Witte de Withstraat 80 Rotterdam en zal worden begeleid door een inleidend vraaggesprek met gastcurator Annegret Kellner, over wat ik in vredesnaam beoog met mijn werk en dat ik daar dan hele wijze antwoorden op geef waar u dan heel erg over moet nadenken. Met bier.

Mijn eerste openbare optreden als Drabkikker. Zin in. Weest allen daarbij en roert den schalmei!

Luchtspiegeling

Mijn geboorteland van een afstandje doorheen een verrekijker.

Terschelling
Klikken maakt groter.

Dat het eiland boven de horizon lijkt te zweven komt niet door een stuk hemelkleurig water dat daar toevallig drijft (want dat komt ook voor: zie onderaan deze post), maar door een warm dekentje lucht boven het zeeoppervlak dat zorgt voor een mooi exemplaar van een subtiele luchtspiegeling. Meerbepaald een “neerwaartse luchtspiegeling” (inferior mirage), omdat het spiegelbeeld zich onder het echte ding bevindt:

Een neerwaartse luchtspiegeling

Andersom kan namelijk ook, als er een warmere luchtlaag boven een koudere ligt en de weerspiegelingen juist boven het origineel komen te hangen. Dan heet het – je verwacht het niet – een “opwaartse luchtspiegeling” (superior mirage):

Een opwaartse luchtspiegeling

Ik moet altijd weer even enorm hersenkraken wanneer je ook alweer welk type spiegeling krijgt, waarbij ik dan traag & fronsend de volgende denkstappen doorloop:

  • Als lichtstralen van een spulletje met een lagere dichtheid naar een goedje met een hogere dichtheid stralen (bijvoorbeeld van lucht naar glas), buigen ze af in de richting van het mediumpje met de hogere dichtheid;
  • Warme lucht is lichter dan koude lucht (want stijgt immers op; zie luchtballon), waaraan je kunt onthouden dat warme lucht een lagere dichtheid heeft en koude lucht een hogere;
  • Dus als er een koudere luchtlaag bovenop een warmere ligt, buigen de lichtstralen naar de laag met de hogere dichtheid, oftewel de koude, dus omhoog;
  • Omdat ons oog niet weet welke kronkels lichtstralen hebben afgelegd voordat ze het oog bereiken en uitgaat van een rechte lijn, lijken opwaarts afgebogen stralen van beneden het originele beeld afkomstig te zijn, ergo een spiegelbeeld onder het echte ding te vormen.
  • En vice versa.
Koud boven warm => opwaarts gekromde stralen => neerwaartse luchtspiegeling
Warm boven koud => neerwaarts gekromde stralen => opwaartse luchtspiegeling

Pfoei. En dan schijn je nog ingewikkeldere takken natuurkunde te hebben. Maar je kunt natuurlijk ook gewoon meteen doorstoten naar de vuistregel: de reflectie bevindt zich aan de kant van de warmere luchtlaag.

En dan zijn er ook nog allerhande complexe combinaties van op- en neerwaartse luchtspiegelingen mogelijk, wanneer er meerdere warmere/koudere laagjes lucht bovenop elkaar gepannenkoekt liggen c.q. in elkaar overvloeien. De extremere gevallen daarvan, waarbij vaak bizarre vervormingen en soms ook nog bewegingen optreden, noem je fata morgana. Met muziek van Ruud Bos.

Een fata morgana met niet minder dan vijf(!) afwisselend rechtoppe en onderstebovene reflecties van het origineel (zo te zien een boot).

Overigens is dit:

dan weer geen luchtspiegeling, hoe hard de virals het ook roepen, maar een gevalletje “stuk zee aan de einder met globaal dezelfde tint als de hemel waardoor je het niet ziet en denkt dat de horizon begint bij het donkerdere stuk zee eronder“. Een dode weggevert dat hier niet wordt geluchtspiegeld is het gebrek aan, wel, spiegeling: het schip hangt niet ondersteboven.

Cool effect niettemin, daar niet van.

Foto’s van beroemdheden van toen ze nog heel jong waren zodat je niet meteen ziet wie het zijn en dat ik daar dan een lollig bijschrift onder heb gezet met verwijzingen die u dan heel grappig vindt zodra u erachter bent wie het is.

Dat het internet dit hilarische concept nou nog niet eerder heeft bedacht.

“Als jullie niet als de sodemieter wereldvrede sluiten nuke ik jullie helemaal aan gort.”
“Een stralende baby.”
“Als je nou niet ophoudt met klieren ga je zonder wierook/mirre/goud naar bed.”
“Zucht. Nee, mijn vader is niet Marco Bakker.”
“Over jou wordt later vast nog eens een leuk liedje geschreven.”
“Ik ben nog niet helemaal tevreden over mijn kapsel.”
“In een spiegel kun je jezelf alleen op de lippen kussen.”
“Morgen kan ik zwanger zijn. Kan ook nog vandaag.”
“Dit ben ik overdag. ’s Nachts spring ik o.a. uit ramen met confetti in mijn haar en wals ik met Mathilda.”
Hmm. Deze is te makkelijk hè.

Uw inzendingen

Haha, ik wek inspiratie bij mijn gevolg. Hieronder volgen enkele opwerpselen uwens inzendens. Doe er vooral meer als u zin heeft!

“Mijn moeder zei dat het niet kon. Nou, wacht maar.”
“Als ik m’n zin niet krijg ga ik krijsen, ik ga krijsen op het strand, ik ga krijsen op het gras, ik zal nooit getroost kunnen worden.”
“De wieg, dat ben ik.”

Public Domain Review

Gut, blijk ik toch nog niet het hele internet uit te hebben. Ik had namelijk nog niet eerder van The Public Domain Review gehoord, u wel dan? Is een site die juweeltjes aan beeld en geluid van vroeger en nu vergaart die zich – neen! – in het publieke domein bevinden. Geweldig om in te grasduinen. Een onwillekeurige greep:

De enige juiste uitdossing tijdens een pandemie.
Image
Frenologische tips voor een goed huwelijk.
Image
De mode van de toekomst, zoals voorspeld in 1893. Wauw, dit is echt ijzig accuraat.
Image
De technologie van de toekomst, zoals voorspeld in 1899. Hahaha, een electrische schrobber, dat kán helemaal niet.
Image
Pixels avant la lettre.
Oe, en ze hebben ook een boek.

Stereoboog

Alweer een tijd geen stereofoto’s geplaatst, dus hoog tijd voor weer eens een paar stereofoto’s. Van een regenboog. Of twee, want dezelfde regenboog is nooit dezelfde regenboog, laat staan als je er twee stereofoto’s van maakt, wat dus eigenlijk vier foto’s zijn. Nog mazzel dat het geen dubbele regenboog was (wat het wel was, want alle regenbogen zijn dubbele regenbogen, alleen zie je dat niet altijd).

Instructies hoe stereofoto’s te bekijken hier. Of koop/maak een stereokijker.