Categorie archief: Be- en verwonderingen

Vermeer flikt ’t ’m weer

Haha, als dit geen voorbeeld is van ‘gewoon zelf eens kijken in plaats van anderen napraten’. Sterren- en aanverwantkundige Vincent Icke kijkt desgevraagd eens wat beter naar Vermeers Meisje met de Parel, en constateert: dat is heel geen parel. En één blik is voldoende om te zien dat hij volkomen gelijk heeft. Parels reflecteren de omgeving nietMeer lezen over “Vermeer flikt ’t ’m weer”

Te graai & te grabbel

Weer een puike greep dingen van allerhande aard. De Diatomist (met dank aan Eliza): Fraaie chemische reacties: Fraai Leiden (toen het er nog boven de -273.15 graden was): Foto’s van mijn zonovergoten eh, werkbezoek aan San Diego vorige week: Quest for the Lost Mystery, met de creatievelingen van Le Fou de Coucou in de hoofdrollen: Een onlineMeer lezen over “Te graai & te grabbel”

Remember, remember the 12th of November

Voor wie het niet gevolgd heeft: morgen kunt u, als alles goed gaat, de hele dag live volgen hoe de tien jaar geleden gelanceerde ruimtesonde Rosetta haar kindje Philae loslaat om te landen op een onvervalste komeet! De actueelste statusupdates volgt u best via Twitter op hestek #cometlanding. Mensen die Twitter stom vinden vervoegen zich bij xkcd en timmeren daar herhaaldelijk op F5 voor omMeer lezen over “Remember, remember the 12th of November”

Vijfde-orde-regenboog!

Regenbogen ontstaan door de reflectie en breking van licht in waterdruppels, zoveel wist u wel. Eén reflectie in de druppels geeft een enkele regenboog; twee reflecties geeft een dubbele, dat wist u vast ook. Zo niet: gaat u eens even héél rap de colleges van Walter Lewin kijken, anders krijgt u met de roe karwatsMeer lezen over “Vijfde-orde-regenboog!”

Lustrum!

Mijn hemel, wat reit de panta en hoe vliedt de tijd zich heen gelijk een schaduw in de, eh, verte! Heden op de kop af bestaat mijn blog 5 jaar! En nog altijd is er geen ordentelijker woord voor ‘blog‘ uitgevonden! Wat een zuchtje wind, vijf jaar, en wat past er tegelijkertijd veel in. Vijfentwintig september tweeduizendMeer lezen over “Lustrum!”

Allegaar

’t Istie stil hè, de Drab. Tja, druk/zomer/lui/brugstondopen. Hier dan ter compensatie voor de lange leegte een fijne keur aan tegenkomsels, wrochterieën, bekijkiteiten en fascinaria. Fiets bij zonsondergang: Hoe te moonwalken: U vindt Toki Pona (een bedachte taal met slechts 120 basiswoorden) leuk maar Latijns schrift een beetje saai? Geen zorg, het kan ook in pseudo-Mayahiërogliefen: KeesMeer lezen over “Allegaar”

Uit de Losse Hand

Nou jaaaa. Moet u nou kijken wat ik van mijn familie krijg! Het geval wil, wat mijn naderen zullen herkennen, dat ik bij zo’n beetje alles wat geen volledige hersenarbeid vraagt, zoals een gesprek voeren of een portie Indo eten, onverwijld enig ter beschikking staand schrijfoppervlak confisqueer en dat spoorslags volkrabbel met, eh, nou, graffiti. Droedels, codebedenksels, nonmededelingen in allerhande schriftsystemen, uMeer lezen over “Uit de Losse Hand”

Vergezichten terwijl u wacht

In Nederland heb je er niet zo bijster veel aan, maar dit is een leuk programmaatje voor als u nog eens op vakantie mocht zijn in een land met hoogteverschil en door de bergen het eh, gebergte niet meer ziet. Prik een plek op de aardbol en kies de kijkrichting, en het programma genereert automatischMeer lezen over “Vergezichten terwijl u wacht”

De constructie die u dacht dat fout was

Hiep hiep Koningsdag! Lang leve Willy, hwêêk hêêk hêêêk! Maar terzake. Wat blijkt namelijk. Drab e-bladert eens door De Negerhut, een oude Nederlandse vertaling van Uncle Tom’s Cabin uit 1918, en treft daarin de volgende passage aan: Krijg nou stamppot. Daar heb je die wanconstructie uit het Koningslied van vorig jaar: de dag die je wist dat zou komen.Meer lezen over “De constructie die u dacht dat fout was”

Het Boek der Wondertekenen

Ja, het Voynichmanuscript en de Codex Seraphinianus kent u inmiddels wel (zo niet: ga dat even regelen ja), maar had u deze al gezien? Ik nog niet namelijk. Kan aan mij liggen hoor, ik verneem dingen soms wat laat als gevolg van geen tv en kranten. Maar bij mijn locale Betere Boekhandel (dus niet de Blauwe Kringspier) werkt een jongeMeer lezen over “Het Boek der Wondertekenen”

Nieuw Drabdesign!

Ja, dat was lachen gieren brullen hè. U was er natuurlijk met zijn allen keihard ingetuind, dat Drabkikker ineens de Belastingdienst was geworden. Eén April! Ha! Ha! Broe! Kuche. Nou. Maareh, dat nieuwe design bevalt me eigenlijk wel. Zo is de tekstkolom bijvoorbeeld veel breder dan bij het vorige, wat ten goede komt aan de eventuele plaatjes &Meer lezen over “Nieuw Drabdesign!”

Strandbeest!

Het was natuurlijk van de zotte dat uw Drabdrab als dik-quindecennarisch Theo Jansen-fan nog geeneens een eigen Strandbeest in zijn bezit had, maar zoals onlangs gemeld is dat gemis nu dan eindelijk gelenigd. Het model moest alleen nog even in elkaar geknutseld, wat ik van de week met glunderende pretoogjes heb zitten doen. Authentieke kinderlijke bouwdoosvreugd! En daarMeer lezen over “Strandbeest!”

Marimbo Vibrinato

Zoals aangekondigd was ik hedenochtend naar de Canto Ostinato door Oscar Alblas en Martin de Greef op vibrafoon respectievelijk marimba. Door stommiteiterie met de bus misten we notabene nog de eerste minuut ook, maar ze lieten ons er gelukkig nog in voor de buitengewoon fraaie uitvoering. Want dat was het. Zoals al duidelijk was uit deMeer lezen over “Marimbo Vibrinato”

Filmpjes!

Gewoon een fijne greep kijkmateriaal. Achterover die stoel, scherm op groot en negeren die in de warre winter. Dennis Hlynsky trekt spreeuwsporen. Duivelsroggen doen een gooi naar evolutie. (Met dank aan Bastenius.) Extreme halo’s in Peru. Met de sprinter van Amsterdam naar Weesp. Deze kan ik op de piano! De evanescente groene flits. Gerard vanMeer lezen over “Filmpjes!”

Orgel-Ostinato II

Ja, hoe uitgemolken het stuk het laatste demicennium ook is, ik kan het niet laten er af en toe toch weer een versie van in huis te halen. Uitmelking kan een kunstuiting immers zelf niet aangerekend worden, en de Canto Ostinato blijft een bekoorlijke compositie. Ietwat aan de late kant kwam ik er namelijk achter dat,Meer lezen over “Orgel-Ostinato II”

Twee croissantjes

Hedenavond hing de hemel weer ongegeneerd haar bekoringen tentoon te spreiden, en wel in de vorm van een zichtbaar sikkelvormige Venus onder een ragdun randje maan. Och, wat fraai. Mijn foto’s doen het schoon geen recht (de imposante aardschijn bleek te subtiel voor mijn gevoelige plaat), maar hier zijn ze desalniettemin: Zij dit de voorbode vanMeer lezen over “Twee croissantjes”