Nou jaaaa. Moet u nou kijken wat ik van mijn familie krijg!

Het geval wil, wat mijn naderen zullen herkennen, dat ik bij zo’n beetje alles wat geen volledige hersenarbeid vraagt, zoals een gesprek voeren of een portie Indo eten, onverwijld enig ter beschikking staand schrijfoppervlak confisqueer en dat spoorslags volkrabbel met, eh, nou, graffiti. Droedels, codebedenksels, nonmededelingen in allerhande schriftsystemen, u noemt het, en daar dan vellen vol van.

Blijkt nu tot mijn volkomen verrassing mijn familie deze halfbewuste marginalia drie jaar lang zorgvuldig te hebben verzameld, mij zelfs met voorbedachten rade extra blaadjes te hebben toegeschoven, teneinde de eruit resulterende pennewrochtsels in boekvorm bijeen te appliceren!

Wat gaaf! Sjees, wat een tof idee om zoiets samen te bundelen! Wat een werk moet dat zijn geweest! En daar heb ik al die tijd helemaal niks van in de gaten gehad! Wat kunnen mensen toch lief zijn, net als met die ffi-stempel indertijd. Tsss, ik moet er wel een beetje van blozen hoor, een kneukelend mengsel van geëgovleid en behersenspied.

Eventuele interpretaties inzake de werking van mijn schedelpan zal ik dan ook maar overlaten aan degenen die daarvoor hebben doorgeleerd. Een puik geschenk, en dat is het! Bezichtig het boek hier online. Goddank staat er vrijwel niets belastends.