Niet alleen uw toegenegen Drabfibie telt heden ten dage veertig lentes. Dit liedje op de kop af vandaag ook. Grattis! Ja nee, Kålsupare was namelijk een van de eerdere werktitels: letterlijk een ‘koolslurper’; bekend van de uitdrukking lika god kålsupare, wat zoveel lijkt te willen zeggen als ‘één pot nat’. Nee, dat verklaart verder niet waarom, nee.
Auteur archief:Drabkikker
Japans/Chinees schilderwerk
Zojuist hedenmiddag koop ik in het magischste antiekrommelwinkeltje van Leiden twee fraaie Aziatische schilderstukjes. Fijn penseelwerk op een soort stof-achtig papier,* iets kleiner dan A4 van formaat en naar mijn grove schatting een globale eeuw oud. * Of beter: een flinterdun zijdeachtig weefsel dat op het papier is geplakt. Maar meer dan dat ik zeMeer lezen over “Japans/Chinees schilderwerk”
Taaldrab 28: Veel taal
Om de feestdagen een beetje educatief mee door te komen. Felicitatoire schreeuwuit naar het zesjarig bestaan van mijn taluele blogcurrenten Milfje Meulskens. Een taalmaakster (ze bestaan!) die verstand van wanten heeft. Bonuspunten voor wie haar moedertong raadt. Ook Frituur en Lauriertje praten over taal. Orokin dan wel Tenno, een zeldzaam voorbeeld van een fictieve taalMeer lezen over “Taaldrab 28: Veel taal”
Amandelbrood
Altijd al eens willen proeven waar oneindigheid naar smaakt? Bekijk dan deze duik in een Mandelbrotverzameling, dan heeft u er een kleine indruk van. Een oneindig kleine indruk om precies te zijn. Want waar deze video er na een krappe twee uur al de brui aan geeft (misschien komt er een sequel), gaat de duizeltochtMeer lezen over “Amandelbrood”
Taaldrab 27: Spijkerschrift
Leer spijkerschrift van de vrolijkste spijkerschriftoloog in omloop! Hij hept er ook een boekje over.
Taaldrab 26: Homosapien
In een goed verstopte voetnoot gewaagde ik een tijdje terug al eens over het gebruik van homo sapien door mensen die denken dat de ‐s een meervoudsuitgang is, met als voorbeeld bijvoorbeeld dit hahalachenfilmpje. Blijkt dat de misinterpretatie al vet veel langer terug gaat dan ik dacht, tot minstens dit new wave-hitje uit 1981 vanMeer lezen over “Taaldrab 26: Homosapien”
Een lachsucces
Uw toegenegen leest een kronkel voor van Simon Carmiggelt. Met dank aan vader! Wat een eigenaardig accent heb ik toch.
Uilleann pipes
Lang niks gepost hè. Nee. Nou, hier dan een vent die doedelzak speelt in zijn badkamer. Meerbepaald de Uilleann pipes uit Ierland, waar je zelf niet op hoeft te blazen, maar met je elleboog (uilleann in het Iers – je raadt het niet) een balg bedient. Nodeloos te vermelden dat ik zo’n ding wil hebben.Meer lezen over “Uilleann pipes”
Drabsto Ostinato
Sinds 1 jaar of 2 ben ik in alle traagte bezig mezelf sectietje voor sectietje de Canto Ostinato van Simeon ten Holt aan te leren. Ik kan slechts marginaal noten lezen, moet voor elk nieuw stukje door een tergwekkende klunzenfase voor het in mijn vingers zit en mijn toetsgevoel is ronduit houterig, maar over deze eersteMeer lezen over “Drabsto Ostinato”
Vermeer de fotograaf
Dat je weleens hoort gonzen dat Johannes “nee dat is geen parel” Vermeer een camera obscura gebruikte, want dat er bijvoorbeeld helemaal geen schetsen zijn te vinden onder zijn schrikbarend fotorealistische schilderijen. Dus dat hij die dus kennelijk op de een of andere manier meteen in kant en klare vorm aan het doek toevertrouwde, watMeer lezen over “Vermeer de fotograaf”
Showroom
…en ruimschoots vóór Paradijsvogels deden ze ook al Showroom. Zo niet minstens evenzeer.
De wereld rond
Kijk. Daar wonen wij.
De vingerfluit
Ik zeg helemaal niets. Mij zult u geen suggestieve implicaties horen insinueren. Verre zou het van mij zijn om ook maar in de geringste mate te willen doen schijnen hier ook maar in de verste verte bepaalde associatieve connotaties mee te willen oproepen. Verder komt dit filmpje ook beslist niet, ik herhaal, niet via eenMeer lezen over “De vingerfluit”
Paradijsvogels
Paradijsvogels was in de jaren 90 een tv-serie over excentrieke mensen, maar dan zonder de gladjakkerige hetgaateigenlijkovermijheid van een Rik Felderhof of Ivo Niehe. De maker is namelijk – de zelf ook licht excentrieke – Arnold-Jan Scheer, onder meer bekend van de onbekendere kanten van het Sinterklaasfeest, gegoochel en nog zo vanalles, en die laat de mensenMeer lezen over “Paradijsvogels”
’s Mensen paradox
Toetermesjogge zijn we met ons allen. Ademende strengels tegenstrijd, en daarom tegelijk zo fascinerend. Hoe dat zoal? Voor de wetenschappelijke kant van onze bizarre harsens hange men aan de lippen van rijkbebaard neurobioloog Robert Sapolsky: Kan dergelijks u bekoren, dan mogelijk ook You Are Not So Smart, The Idiot Brain, Sapiens,* Wij Zijn Ons Brein en Thinking, FastMeer lezen over “’s Mensen paradox”
Taaldrab 25: Taalcanon, tweede druk
De Taalcanon, waarvoor ik indertijd een bijdrage heb geleverd over de geschiedenis van ons schrift, zal eerspoeds een (ongewijzigde) tweede druk beleven, dus wie ’m nog niet had, hou ’t in de gaten! Wanneer de verschijntijd precies is weet ik nog niet, maar ondertussen kunt u de site er nog eens leuk op herbladeren en/of/c.q.Meer lezen over “Taaldrab 25: Taalcanon, tweede druk”
Blinde Schildpad bezoekt Dalai Lama
“Ik ben een dichter, ik hoef dat niet.”
Taaldrab 24: Scots
Aflevering van The Allusionist over het Scots, zegmaar het Fries van Groot-Brittannië. Verguisd als plat en boers, balancerend tussen dialect en taal, net niet helemaal begrijpelijk voor een nietspreker maar toch voldoende om een eind te komen. Probeer maar eens de vertaling van Harry Potter and the Philospher’s Stone: Verder lezen hier, woordenlijst daar! TeMeer lezen over “Taaldrab 24: Scots”
Taaldrab 23: Diagonaalschrift
Een welaardig nieuw schrift waar ik een beetje mee loop te pielen. Eenvoudige lettervormen, die er echter lustig op los ligaturiseren zodat het toch tamelijk complex wordt. Móói vind ik het nog niet specifiek; misschien wordt dat beter van meer cursievigheid. Hier in ieder geval een proefje. Het schrift loopt van rechts naar links enMeer lezen over “Taaldrab 23: Diagonaalschrift”
Drabkikker 