Toetermesjogge zijn we met ons allen. Ademende strengels tegenstrijd, en daarom tegelijk zo fascinerend. Hoe dat zoal? Voor de wetenschappelijke kant van onze bizarre harsens hange men aan de lippen van rijkbebaard neurobioloog Robert Sapolsky:

Kan dergelijks u bekoren, dan mogelijk ook You Are Not So Smart, The Idiot Brain, Sapiens,* Wij Zijn Ons Brein en Thinking, Fast and Slow. En de boeken van Sapolsky zelf ongetwijfeld, maar daar moet ik nog aan beginnen. Frans de Waal, ook.

Gooit u het liever over een wat levensbeschouwelijker boeg (zonder meteen naar het andere uiteinde van het koekwappiespectrum door te slaan), dan zijn bijvoorbeeld The Gifts of Imperfection en What Makes You Not a Buddhist tamelijk verfrissend. Met dank aan die andere rijkbebaarde heer voor laatstgenoemde.

* Sub-taaldrab-meta-aanhangseltje: Er blijken mensen te zijn die denken dat sapiens een meervoud is, en daarom dingen zeggen als ‘een homo sapien.’** Kun je boos over worden (hoezo, je bent zelf boos) maar woorden als bielzen en schoenen berusten op dezelfde ‘fout’ (het was ooit: één biel, twee biels; één schoe, twee schoen). Dus.

** Nog subber metabijvoegsel: Het blijkt dat Yuval Harari het zelf over ‘a specie’ heeft. Ik bedoel maar.