Altijd al eens willen proeven waar oneindigheid naar smaakt? Bekijk dan deze duik in een Mandelbrotverzameling, dan heeft u er een kleine indruk van.
Een oneindig kleine indruk om precies te zijn. Want waar deze video er na een krappe twee uur al de brui aan geeft (misschien komt er een sequel), gaat de duizeltocht in werkelijkheid tot in de eeuwigheid zo door. Niet een beetje best wel lang, of tien miljoen miljard jaar lang. Oneindig lang. Steeds weer een nieuwe vertakking, die op zijn beurt weer bestaat uit talloze spiralen, zeeëgels of, waarom ook niet, de hele Mandelbrotverzameling opnieuw maar dan binnenstebuiten.
Noem mij een nerd met echte stukjes spectrum, maar zoiets verbluft me toch lichtjes.
Goed. Maar waar kijken we nou eigenlijk precies naar? Wat is een Mandelbrotverzameling, behalve een verzameling die is genoemd naar ene Benoît B. Mandelbrot?
In heel simpele bewoordingen: we kijken naar de visuele weergave van een wiskundige formule. Gewoon, een assenstelsel met een grafiek erin getekend, op dezelfde manier als, zeg, een dalparabool de weergave is van de formule y = x².
Het verbluffende bij Mandelbrot en diens familie (zoals tante Julia) is echter dat de onderliggende formule extreem simpel is, maar als grafiek een fractal van peilloze complexiteit oplevert. Verschilletje met de dalparabool is ook dat je niet een lijn krijgt maar een tweedimensionaal vlak, vol getallen die je naar believen kleurtjes kunt toekennen om ze beter te visualiseren. Zoom in (of uit) op dat vlak en beelden als bovenstaande zijn je beloning.
Ik zal niet uitweiden over de formule want die is stiekem toch wel een klein beetje complex (ha), doch het woord overhevelen naar iemand die het aantrekkelijker (ho) uit weet te leggen dan ik:
Update: Deze uitleg is misschien nog wel beter!
Kentucky Fried Vocals.
LikeLike
Ghehe, ja, daar heb ik ook zo een mening over. Maar kom. Sproetjes.
LikeLike