ik ben op ferkantsie geweest luek he en we zijn nar het strant gewest leuk he en mama ging met me sweme maar toen kwame der steets golfe maar ik fon het hil leuk en toen gigne we wir nar hius en ik hep en barbie gekrege luek he Een vraagje ter uwer overpeinzing: ikMeer lezen over “Staatsie”
Categorie archief: Be- en verwonderingen
Het heelal is zó vorige eeuw
Moeten wij dat heelal niet eens gaan komen vertellen dat het hévig uit de tijd is? Ik bedoel sorry hoor, ik snap best dat dat licht er even over doet om ons te bereiken, maar kom op, met dit soort seventies design kun je anno heden ten dage echt niet meer aan komen zeg.
Jullie
Dag allemaal, ik vind iets. Namelijk het volgende: DIT HIER MOET VERBODEN WORDEN! Zo komt een mens zijn proefschrift toch nooit ordentelijk af! Jullie doen het expres hè, jullie. Zo, zo, zo ongehoord aantrekkelijk lopen wezen. Met jullie, jullie, aantrekkelijkheid, bàh! En nog uitgerekend in de lente ook hè? Een schande, dat is het. TotaalMeer lezen over “Jullie”
Slaap, vadertje Jacob
Woha, er bevinden zich heuse componisten onder mijn publiek! Moet u nu eens horen wat Absent Martian (precies, die met al die pluimen in zijn, eh) naar aanleiding van zijn ervaringen met de Tone Matrix heeft gecreëerd: een regelrechte prétude voor carillon, genaamd Slaap, vadertje Jacob: Dat doe ik u dus mooi niet na! IsMeer lezen over “Slaap, vadertje Jacob”
Tone Matrix
En nu we dan toch met puike applicaties bezig zijn, hier dan nog een al wat oudere. Tone Matrix, een simpel maar zeer aanstekelijk repetitief muziek-dingetje. Destijds ook dankzij Blinde Schildpad aan gekomen, wie anders? PS. Geintje voor liefhebbers van Steve Reich: open er twee of meer tegelijk en doe iets wat geheugen kost (zoals:Meer lezen over “Tone Matrix”
Flame: electronisch ecolineblazen
Blinde Schildpad (die het weer van Kottke had) wees mij zojuist op het buitengewoon fraaie tekenprogramma Flame, waarmee u in een handomdraai de schoonste waterverf-abstracten tevoorschijn tovert. Drie zwieren met uw muis en u heeft een prent gecreëerd die niet van echte kunst te onderscheiden is! Als u ook nog eens echt talent hebt maaktMeer lezen over “Flame: electronisch ecolineblazen”
Formanten!
Herinnert u zich de piano als spraaksimulator nog? Hier iets soortgelijks, maar dan anders: menselijke spraak teruggebracht tot haar essentiële akoestische bestanddelen, ook wel formanten geheten. Simpel gezegd: combinaties van toonhoogten in het geluidssignaal, die het menselijk oor feilloos als klinkers (en medeklinkers) percipieert. Het wonderlijke nu is dat slechts twee of drie formanten alMeer lezen over “Formanten!”
DNA-spray
Eh? Watte? Ben ik de enige die dit niet meegekregen heeft? Kan hoor, ik heb al een tijd geen tv. Maar eh: wàt? Ik fietste gisteren langs dit bord in A’dam Oud Zuid en dacht dat het om kunst of humor ging. Maar het blijkt echt te zijn en niets met Oil of Olaz vanMeer lezen over “DNA-spray”
Links / rechts
Ik ben links. Dat wil zeggen: ik schrijf links. Maar knippen doe ik rechts, en met dartpijltjes gooien ook. Uit een glas drinken en telefoneren doe ik echter weer met links; poolen en jeudeboulen weer met rechts. Dus wat ben ik nou? Met het oog op die vraag heb ik jaren geleden eens de volgendeMeer lezen over “Links / rechts”
Ah, kom op. Zó lief is niet natuurlijk.
Toe, dit is toch niet mogelijk? Dit moet uit een Pixar-film komen. Geen dier op aarde kan zó schattig zijn. Update: het schijnt om jonge staartmezen te gaan. De staartjes moeten denk ik nog indalen, bij deze.
Glorie glorie helleloeia
Djúút, da’s een goedgelukte glorie*! Vind je het gek zeg (zwijg, Schildpad, met je overtuigende argumenten**), dat mensen in de Middeleeuwen dan dachten dat God een speciale bedoeling met je had. * Glorie = atmosferisch verschijnsel veroorzaakt door lichtbreking in waternevel waarbij er zich een soortement van regenboog om je hoofd vormt (dat wil zeggen,Meer lezen over “Glorie glorie helleloeia”
Zomaar een filmpje
Maar wel een heel gaaf filmpje. Onbetwist de allermooiste scène uit 2001: A Space Odyssey: de vlucht naar het ruimtestation, begeleid door Johann Strauss jr’s An der schönen blauen Donau: Wel even op fullscreen en hoogste resolutie zetten. Of beter: koop die film op BlueRay en speel ‘m af op die schandelijke plasmabak van u.Meer lezen over “Zomaar een filmpje”
Hun hebben
Dit onderwerp (of de formulering hun hebben al dan niet door de beugel kan) verlangt ofwel een heel lang betoog, ofwel helemaal geen. Omdat ik het een tikje druk heb hou ik het op het laatste, en laat u geheel onbevooroordeeld vrij in het kiezen van uw zijde: die van de volkomen falende conservatieve nitwitMeer lezen over “Hun hebben”
Balkentabs
Dit is alweer een paar jaar oud, maar het mag wel weer eens onder de aandacht. Ene Eddie D. deconstrueert beelden van spraak en dergelijke tot minimalistische abstracties. Op zich al tof (zie mijn affiniteit met repetitieve minimalistiek), maar ook nog eens erg vermakelijk dankzij bijdragen van Jan-Peter, Geert en Edwin. Ik geloof dat hetMeer lezen over “Balkentabs”
Hoe groot/klein alles is
Ongetwijfeld heeft u een tijd terug dit puike filmpje voorbij zien komen, waarin weer eens goed duidelijk wordt gemaakt hoe ontzagwekkend groot ons heelal is: Maar eigenlijk, hoe strak ook gemaakt, gaat me dat filmpje wat te rap. Je zou nog kunnen denken van: ‘Mwoh, ’t is inderdaad even een end fietsen, maar het valtMeer lezen over “Hoe groot/klein alles is”
Frank wint dichtersprijs niet
Helaas, het blijkt dat Frank toch geen goede dichter is. En door wie komt dat? Precies! Niet gestemd hè? Ga u schamen, onverschillige zwijnen! En aan wie moet ik dan nu een iPad voor m’n verjaardag vragen? Hè? Nee, het is fraai met u.
Is there a Santa Claus?
Dankzij het altijd rijkvoorziene BoingBoing werd mijn aandacht zojuist gevestigd op het boeiende Letters of Note, gewijd aan brieven die op de een of andere manier lezenswaard zijn. Bijvoorbeeld omdat ze door Billy the Kid zijn geschreven of door Nicola Tesla. Of omdat ze regelrecht ontroerend zijn. Onderstaande briefwisseling uit 1897 tussen een achtjarig meisjeMeer lezen over “Is there a Santa Claus?”
Nog
Gisteren is Miep Gies overleden, las ik, op de goedgelukte leeftijd van 100 jaar. Dat ze vredig ruste. In het overlijdensbericht op nu.nl stond het volgende: Een paar maanden geleden werd er nog een planetoïde naar haar genoemd. Dat is natuurlijk zonder meer een goede kwestie, dat er een planetoïde naar je wordt genoemd –Meer lezen over “Nog”
Frank wint Dichtersprijs (als het aan u ligt)
Zo, nu eens niet propaganda voor die zus van me, maar voor mijn goede oude vriend Frank Sijbenga, oftewel Blinde Schildpad. Velen onder u zullen het niet weten (of wel), maar Frank schrijft en dicht dat het een aard heeft. Met een hoofdletter. Afgelopen Maart stond er een interview met hem in het online literairMeer lezen over “Frank wint Dichtersprijs (als het aan u ligt)”
Harpo Ostinato
Laatst berichtte ik over het verschijnen een uitvoering van de Canto Ostinato op harp. Vorige week kreeg ik de cd binnen, en die is de moeite waard. A priori ben ik nogal terughoudend met harpen, omdat ze bij mij doorgaans een portie Beatrix Potter/Little House on the Prairie/Sound of Music-associaties oproepen om U tegen teMeer lezen over “Harpo Ostinato”