Ah, kom op. Zó lief is niet natuurlijk.

Geplaatst op februari 19, 2010 door Drabkikker

Toe, dit is toch niet mogelijk? Dit moet uit een Pixar-film komen. Geen dier op aarde kan zó schattig zijn.

Update: het schijnt om jonge staartmezen te gaan. De staartjes moeten denk ik nog indalen, bij deze.

Over Drabkikker

Dirk Bakker, geboren in de vorige eeuw, levend in de huidige.
Dit bericht werd geplaatst in Aantrefsel, Be- en verwonderingen, Foto's, Natuur. Bookmark de permalink .

7 reacties op Ah, kom op. Zó lief is niet natuurlijk.

  1. Nynke zegt:
    februari 19, 2010 om 13:18

    ook los van de cuteness een heel mooie foto. zo kunnen mijn tandglazuur en ik er wel tegen!

    Like

    Beantwoorden
    • Drabkikker zegt:
      februari 19, 2010 om 14:09

      Mee eens: een aangenaam gebruik van scherptediepte en een compositie gekenmerkt door een regelmatige vlakverdeling die desalniettemin levendig is als gevolg van de diagonaal die de tak vormt en de verdeling daarover van afwisselend besneeuwde besjes en abnormaal schattige vogeltjes.

      ‘Twiet?’ vraagt die linker. ‘Hé, kijk, zon!’ denkt de rechter. De twee middelste aarzelen of, en zo ja op welke wijze, ze de besneeuwde besjes gaan opeten.

      Het is spijtig dat Cute Overload geen wallpaperformaat voorhanden heeft.

      Like

      Beantwoorden
  2. Absent Martian zegt:
    februari 20, 2010 om 10:48

    Ofschoon ik zeven uur lang naar het kamerdebat over de aanstaande val van het kabinet heb gekeken, en ik nu dus begrijpelijkerwijs ietwat vermoeid ben, hecht ik eraan twee dingen te benadrukken:

    A) Ik neem ernstig aanstoot aan de ongepaste insinuaties van dhr. B. Schildpad, waarvan de inhoud bovendien uiterst onwaarschijnlijk moet worden geacht, daar het orale orgaan van de diertjes in kwestie uit de aard der natuur in het geheel niet geschikt is voor de door dhr. Schildpad bedoelde handelingen, laat staan dat het in de rede ligt te veronderstellen dat genoemde individuen daar geld voor zouden kunnen ontvangen.

    B) In één opzicht deel ik zijn evaluatie van deze picturale weergave, zij het niet om dezelfde reden als hij. Inderdaad is in de betreffende afbeelding een zekere intrinsieke spanning gelegd, die bewust de grenzen van het betamelijke opzoekt en derhalve aanzienlijk bijdraagt aan de artistieke waarde ervan — één van de taken der kunst is die grenzen te verkennen — doch deze moet niet gezocht worden in de door dhr. Schildpad bedoelde sfeer. Het schrijnende van onderhavige foto ligt in het impliciete en daarmee subtiele feit — té subtiel voor dhr. B.S.? — dat besneeuwde besjes uitzonderlijk slecht zijn voor jonge vogelmaagjes. De overweging deze al dan niet gezamenlijk te nuttigen, zoals in het voorgaande treffend verwoord door dhr. Drabkikker, drukt aldus een vorm van “burgerlijke” ongehoorzaamheid uit (uiteraard voor zover dit begrip op de vogelwereld van toepassing is). Het is dan ook in dit aspect dat de intrinsieke spanning van de compositie gelegen is.

    Like

    Beantwoorden
  3. Eliza zegt:
    februari 21, 2010 om 12:11

    Zat jij ook al stiekem op cute overload? ;-)

    Like

    Beantwoorden

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

Gravatar
WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. ( Log uit /  Bijwerken )

Google photo

Je reageert onder je Google account. ( Log uit /  Bijwerken )

Twitter-afbeelding

Je reageert onder je Twitter account. ( Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. ( Log uit /  Bijwerken )

Annuleren

Verbinden met %s