Zoals de frequentere frequenteerders onder u zullen weten mogen mijn gelederen zich in minstens één medeschriftverzinner verheugen, namelijk Victor “Frooi” Voermans. Lang geleden heb ik eens met hem gecommuniceerd over een lusachtig schrift waar ik halverwege de negentiger jaren een worp naar heb gedaan (zie plaatje hieronder) en later in de jaren tweeduizendnul geloof ik nog eens een halflaffe wederopvattingspoging op heb ondernomen, die echter mede door dingen als crashende schijven met hun handdoek in de ring zijn blijven hangen.

Zo niet Victor, die er onverveerd op voort is gaan borduren, met het vandaag verschenen en erg geslaagde Nalba tot gevolg. Schouwt uzelve dat alles hier aan!