Dat uw Drabstra niet de enige met een afwijking in omloop is is misschien niet aan allen bekend, maar er zijn er dus wel degelijk meer die aan het verzinnen van landen en talen doen. Weinigen echter hebben hun creatie tot zulke gedetailleerde hoogten en met zoveel onaflatende toewijding uitgewerkt als Rolandt Tweehuysen, bedenker sinds zijn twaalfde van het land Spokanië. De taal, het Spokaans, vormt slechts één onderdeel van een enorme en nog altijd groeiende realistische wereld met postcodes, paardenrassen, sagen, intercity’s, vuurtorens, wijnen, nieuwsberichten en een luchtvaartverdrag ondertekend door Neelie Smit-Kroes.
Nogal een jeugdheld kortom, en gisteravond gaf hij een lezing in Leiden, dus dat u wel begrijpt wie daar bij was en dat was leuk. Hoogst sympathieke heer, met een pretentieloos enthousiasme dat toont wat een plezier er kan zitten in het nauwgezet vormgeven van iets wat sommigen mag toeschijnen als tijdverspilling.
Geheel met zijn toestemming kunt u hier de geluidsopname terugluisteren, en daarbij gaarne niet letten op die jandoedel die van de opwinding zijn mobiel was vergeten uit te zetten. Kuch.
Gelukkig kreeg ik alsnog een handtekening in mijn reisgids. Ha! Blij als een klein jongetje.
Toegift: Het artikel Sommige mensen hebben aan de aarde niet genoeg (pdf) uit de Kijk van 1987 waarin ik voor het eerst over Spokanië en andere bedachte werelden las:
Drabkikker 
Gaaf dat je erbij was. Het is bijkans onvoorstelbaar, maar er zijn dingen die meer gewicht hebben dan Spokanië, dus ik was er niet. Al lang geleden heb ik Spokanië ontdekt, en ben sindsdiens jaloers op zulk een fantasie.
LikeLike
Nou, zeg dat wel, en ook de drijfveer om op één land en taal gefocust te blijven. Ik bedoel, ik mag zelf graag een taal of schrift verzinnen, maar de animo om er hele werelden omheen te bouwen is wel zo’n beetje bij Viozia gebleven, en dan nog bij lange na zo gedetailleerd niet.
LikeLike
Ik heb lang geleden in Rotterdam op de Lijnbaan een tentoonstelling over imaginaire landen bezocht. Daar zat Spokanie ook tussen en er waren ook vele artefacten en kleding uit deze landen te zien. Ik was verrast over het grote aantal landenbouwers in Nederland. Helaas kan ik de informatie nergens meer op Internet terugvinden. Zo lang gelden is het blijkbaar.
LikeLike
Joh, hele genootschappen! Ja, zelf ben ik naarstig aan het graven naar het Kijk-artikel ergens uit de jaren ’80 waarin ik voor het eerst over Spokanië las.
Update: Gevondon!
LikeLike
En iets dat niet met het bovenstaande te maken heeft :: steeds makkelijkere opties om met Markov-ketens teksten te genereren. Bijvoorbeeld door twee boeken te mixen:
http://openurbanism.blogspot.nl/2013/04/ghost-trap-markov-text-generator.html
En:
http://openurbanism.blogspot.nl/2013/04/ghost-trap-markov-text-generator.html
Maar dat kunt u vast professioneler?
LikeLike
Jaaaa, in een handomdraai. Nee hoor, jazeker.
LikeLike
Mijn vrouw houdt van koken. Vaak bestaan haar experimentele gerechten niet officieel, waardoor ze eigenlijk onbenoembaar zijn. Als ik vroeger dan vroeg wat wij aten was haar antwoord steevast: ‘Hutselfrutsel’.
Decennia geleden werd ik door de tv en Kijk op de hoogte gebracht van het bestaan van Rolandt Tweehuysen en Spokanië. Sedertdien lusten wij geen hutselfrutsel meer. Wij eten liever Spokanisch! Ook als wij gasten aan tafel hebben, die wij verder totaal in het ongewisse laten over wat Spokanisch eten dan wel is. Dit ter meerdere eer en glorie van de interfamiliaire binnenpret en het gehele Spokaanse volk.
Ik ben uw site via de lijn Jiskefet/Borat eergisteren tegen het lijf gelopen en dus al twee dagen een fervent en trouw volger. Ik zal het ook blijven. Maar hoe kon u nu van te voren weten wat ik allemaal boeiend vind?
LikeLike
Haha, nou, gewoon, omdat er verder helemaal geen boeiende dingen zijn? Altijd goed om mensen te ontmoeten die dat ook inzien ;) Welkom, en veel plezier hier! Ik heb al een hele tijd geen Jiskefet-/Borátdingen meer geplaatst; misschien doe ik dat weer eens.
LikeLike