7 gedachten over “Portretserie

    1. Maar de manier waarop! De eerste foto heeft nog iets stijfjes, netjes voor het publieke oog. Foto twee snap je pas als je de rest gezien hebt: een eerste aanzet tot wat komt. Namelijk een ongewilde ontspanning; ze worden zichzelf. Achter het nette keurslijf blijkt echte spontaniteit en genegenheid te zitten, iets waar men zich toch een beetje voor schaamt als dat op de foto komt te staan. Zoals die twee op onverwachte manier “ontwapend” worden, zo wordt de kijker hier zelf ontwapend. Daarom is dit een mooi, vertederend aantrefsel van Drabbie.

      Like

Geef een reactie op Nynke Reactie annuleren