Oftewel een merel in mijn achtertuin die ik helemaal de moeder heb vertraagd. Zouden het dan tóch dinosaurussen wezen?
Toelichting: Wat u hoort is simpelweg een zingende merel, maar dan zes keer zo traag oftewel globaal tweeënhalve octaaf naar beneden. Resultaat: een voorwereldlijke olifant-walvis-aap-pteranodon met stukjes wekkerradio. De visualisatie (gemaakt met deze toffe app hier) is een zogeheten spectrogram, waarmee je, zoals Absent Martian al opmerkte, de verschillende onder- en boventonen fraai te zien krijgt.
Ter vergelijk hier de oorspronkelijke opname:
Let wel, deze is niet helemaal één-op-één, want voor de vertraagde versie heb ik de stiltes wat ingekort en gedeelten weggeknipt die storende bijgeluiden bevatten. Behalve de insluipkat aan het eind.*
* Niet Snorri uiteraard, die zou nooit op dergelijke onbeschaamde wijze de aandacht naar zich toe trekken.
Driewerf wow. Hier word ik blij van.
LikeGeliked door 1 persoon
In deze visualisatie kun je trouwens de boventonen heel mooi zien. (Of niet?)
LikeGeliked door 1 persoon
Jup! Spectrogram gemaakt met deze online app: https://musiclab.chromeexperiments.com/Spectrogram/
LikeLike
Nu nog een opname van walvissen, maar dan versneld.
LikeGeliked door 1 persoon
Pak beet! https://twitter.com/i/status/1017880123972829184
LikeLike
Bedankt! Prachtig.
Ze spreken dus allemaal ongeveer de zelfde taal.
Klein zingt hoog en groot zingt laag.
Een soort relativiteitstheorie.
LikeGeliked door 1 persoon
Inderdaad hè. Fascinerend hoe simpel één-op-één het verband blijkt te zijn tussen uitvergroting van het dier en verlaging van de toon (c.q. v.v.).
LikeLike