Najaaaah! Wat ik nou voor mijn verjaardag krijg.
Ik was weer ’s een uiterst aangenaam weekje op Terschelling en mijn vader was daar een tijdje tevoren in de kringloop een typmachine tegengekomen. Wetende dat ik daar een halfjaar geleden een dingetje mee had, heeft hij hem voor me gekocht. Wat gaaf! Net nu de vlaagwaan weer een beetje was geluwd, ghehe.
Maar het mooiste is: vader had verder geen actieve herinnering aan welk type typmachine het in mijn stukje precies over was gegaan, behalve dat het een leuk retro-ontwerp was. En je houdt het niet voor mogelijk: exact dit type was het: een Remington 2000! Waaat. Hahaha, hoe verzin je dat?
Het is een prachtding en hij verkeert in opperpuike staat. Vrijwel alles is van oerdegelijk metaal (met navenante gevolgen voor het gewicht) en er zitten wel veertienduizend onderdeeltjes in (give or take) die in principe allemaal kapot, verbogen, verstoft of verkleefd hadden kunnen zijn, maar niets daarvan. Hij blinkt als een bolide en typt als een tierelier, vooral met de ook door vader nieuw aangeschafte linten erbij. Superkado!
Met behulp van het serienummer moet in de Typewriter Database (want natuurlijk bestaat zoiets) achterhaalbaar zijn in welke maand van welk jaar hij gebouwd is, maar daar ben ik nog even niet uit.
Tja, en wat nu typen hè? Vroeger met Lego/Meccano had ik dat ook altijd: màhààm, wat moet ik nou makehhn? Nou. Vooralsnog dit:
Drabkikker 