Woeha! Sinds vorig weekend ben ik, met dank aan mijn onovertroffen vader zijn rentepunten, in het bezit van een bipsepuik geluidsopnameapparaat, en ik heb er danig schik mee. Allereerst een fijne stichtelijke compilatie voor op de zondag:

Voorts hoort u mij hier Opening van Philip Glass spelen op neppiano:

En ten derde een stukje in de trein van van de week:

Is leuk, geluid opnemen. Bij mij in de familie is dat al van oudsher een gewoonte op vakanties, feestjes en aanverwanten, onder andere omdat het er zo veel krachtiger dan foto of video in slaagt een totale sfeer terug te roepen. Net als geur ligt geluid kennelijk dichter op de emotie dan visuele indrukken, en laat het juist door het ontbreken van dat primaire zintuig de ruimte om alle gevoelens, herinneringen en associaties bij de vastgelegde gelegenheid te herbeleven.

Los van de nostalgische waarde ga je er ook op een hele andere manier van op de omgeving letten. We zijn niet zo erg gewend om actief naar geluiden te luisteren, net als dat je meestal mist wat een leuke geveltjes ze in de Kalverstraat hebben omdat je er niet aan denkt om omhoog te kijken. Als je er met zo’n opnameapparaat opuit trekt ga je ineens beseffen hoeveel meer geluid er zich om je heen afspeelt dan je bewust registreert. Autobanden over natte stenen. Kibbelende kauwtjes. Het gezoem van een hoogspanningsmast.

Tenslotte is er een dimensionele factor. Waar een foto nagenoeg instantaan is, heeft geluid duur. Het (camera-)oog is in staat een hele afbeelding in een enkele tel tot zich te nemen, maar met geluid gaat dat niet. Geluid strekt zich uit in de tijd; je kunt er maar één stukje tegelijk van horen, en om het totaal te overzien (ofnouja, overhoren dan dus) zit er niets anders op dan kalm mee te reizen met het nu. Iets wat in onze jachtige tijden geen verkeerde onderneming is.

Kortom! U gaat ongetwijfeld meer van mij horen. Om te beginnen zal ik Marcel Minnaerts monumentale Natuurkunde van ’t Vrije Veld er weer eens bij halen. Deel 1 zit vol halo’s en andere toffe atmosferische optica, dus daar was ik begrijpelijkerwijs een beetje blijven steken, maar deel 2 behandelt geluid. Benieuwd wat daar zoal voor dingen worden gemeld om op te letten. O ja, en mijn Repetabsen zal ik ook weer eens van stal halen, ’t is potjandrie inmiddels al zowat een krap vicennium.