Ik wist wel dat ik het niet van een vreemde had, taal. Maar gewoon van mezelf dus, in pasgeboren versie welteverstaan. Kijk, uit de onlangs in mijn bezit gekomen dagboeken van mijn moeder:
4 februari 1979: Dinsdag 30 januari ontdekte Dirk, dat kleine Dirk aan ’t “praten” was: boe boe ba bo. Duidelijk aan ’t oefenen.
24 mei 1979: Hij doet je nu in alles na. Klakken met z’n tong, hoofd scheef, brr doen met z’n tong tussen z’n lippen (vooral met een hap joghurt in z’n mond). Vandaag zei hij voor ’t eerst woordjes na. Mammammam, pappappap. t.t.t.t. Ontroerend.
zomer 1979, … z’n eerste woordje “die” zeggen (huilend, lachend, vragend, alles is die). […] O ja, in Amsterdam nog naar de dierentuin geweest. Het eerste half uur was enig. Eendjes kijken, wasbeertjes, geluiden nadoen. Kakkak (eenden). De klok doet ie trouwens al maanden na ti-ti. […] Ik ben memmem en Dirk is pappa. De poes heet mew en de hond wff.
8 december 1979: Taal: Bis – vis + iedere voorstelling die op een vis lijkt; koekkoek – koek (alles wat lekker eetbaar is); ballebal – bal, ballon, lamp e.a. bolvormige voorwerpen; mi mi – poes; piepie – vogel; uit – aan. uit. (licht, kleding), ergens in-uit willen; tita, tikke takke – klok.
13 februari 1980: Geliefde uitdrukkingen zijn: Een tee hoppekee, mooi hè, uit […] appetoel (paddestoel – aardappel).
25 april 1980: Taal Dirkje: Pikkiepaas – pindakaas; toffies – pantoffels; jokkert – joghurt; o konijne – speelgoedbeest; pollood – potlood; pikkie pau – egel; o microfone – microfoon; koppe thee – kopje thee; ponan – ?; ool – oor; haal – haar; bellie – bril; dodo – slapen; malelieves – madeliefjes; paleboeme – paardebloemen; sienappel – sinaasappel; paufel – powerful.
30 juli 1980: Dirkje praat als brugman, zegt alles na wat men tegen hem zegt. De meest moeilijke woorden spreekt hij perfekt uit: papegaai, sinaasappel, sap-pers, maaimachine e.d. Hij vormt echt al zinnetjes zoals: Pappa taxi rijden, mamma eten klaar maken, mamma tekenen, Dirkje zand spelen.
13 augustus 1980: Dirkje begint zinnetjes te zeggen. “Mamma komt zo.”
januari 1981: Pappa’s gezicht is gebroken (lijnen) (rimpels), moet je een beetje lijm gebruiken. Kwam hem een keer zoekend naar lijm in de kamer tegen.
4 februari 1981: Opmerking Dirkje: Pappa is een grote baby. Begint hele lange zinnen te zeggen, soms met verleden tijd, en conclusies te trekken. “Gisteren hebben we de kippetjes gezien.” Terugblazen = ballon leeg laten lopen.
augustus-september 1981: Buigbroodje = croissant; prengel = handvat van een paraplu; windzak = scherm van de paraplu; mamma die auto slaapt = dek over de auto heen; speedraam = raam van een speedboot; franse w.c. = w.c. met gat i.d. grond.
18 april 1983: Uitspraak Dirkje tijdens onze ziekte: Nee niet uit onze glazen drinken, dan word je ziek. Dirkje: nou dan drink je toch gewoon uit mijn glas dan word je weer beter.
Nouja, en de rest is geschiedenis.
Prachtig!
LikeLike
Hihi. Zulke lijstjes hebben wij thuis ook ergens. Een grote zegen, een juf als moeder!
LikeLike
Spakedoos vam!
LikeLike
Iz pá! Ba? Iszzz memmmm wa wa wa, prrrrtffrt, e-beh. Pá!
(ook handig in geval van telefoonverkopers)
LikeLike
Hee, ik ontdek zojuist dat faire dodo standaard Babyfrans is voor ‘slaapjes doen’. Ik ben dus nóg briljanter dan ik al dacht. (Ja, of het komt natuurlijk gewoon omdat mijn moeder vloeiend Frans sprak als gevolg van jaren au pair in Parijs.)
LikeLike
Ja, dat zei ik als kind ook altijd: Mais maintenant je veux faire un petit dodo. (Onze overburen kwamen uit België, vandaar.)
LikeLike
O ja? O ja? Nou, oh, toen ik voor het eerst naar de peuterschool ging kon ik anders mooi wel C’est à partir du jour où l’on peut concevoir un autre état de choses qu’une lumière neuve tombe sur nos peines et sur nos souffrances et que nous décidons qu’elles sont insupportables zeggen. Wel even, dus.
LikeLike
Als peuter had ik altijd een beetje een hekel aan kinderen die Sartre citeerden. Dat existentialisme stond me tegen; ik vond het te koel, te afstandelijk, en zo onduidelijk geformuleerd. Het scheen mij toe dat achter Sartres enigszins pompeuze un autre état de choses bij nadere beschouwing helemaal niets schuilging. Niemand van mijn klasgenootjes heeft daar ooit een bevredigend antwoord op gegeven.
LikeLike
Citéren? Die zak heeft het van mij gejat! Later nog een boekje over geschreven, De Walging, en raad eens wie er weer met de credits vandoor ging? Als peuter sta je dan gewoon machteloos, tegenover de desbetreffende instanties.
LikeLike
Dat is nu precies waarom ik destijds Bambins sans frontières heb opgericht. Sindsdien zijn de dingen internationaal veel beter geregeld, gelukkig. Zo blijven mijn eigen kinderen gevrijwaard van de teleurstellingen die ikzelf in mijn jeugd heb moeten ervaren.
LikeLike
Ik ging het ook al opmerken, dat dodo opvallend Frans is, maar inmiddels moet ik gewoon heel hard lachen om bovenstaande commentaren :).
LikeLike
Het enige waar ík aan denk bij het woord dodo is die uitgestorven vogel. En ja, die slaapt nu toch ook? (Oké, misschien voor eeuwig, maar hij slaapt.)
LikeLike
Wahahahaha too funny! Zeker om kwart voor 3 ’s nachts. (maar dat zal ook wel een existentiele reden hebben)
LikeLike
Hoe kwam je aan ‘powerful’, uitgerekend, als eniggenoemd Engels woord? En een Franse WC héét toch ook gewoon een Franse WC?
Het lijmverhaal vind ik erg mooi, trouwens :).
LikeLike
a. Geen flauw idee. Iets met geluidsapparatuur van m’n vader, is het enige wat ik kan bedenken.
b. Ja, sindsdien wel ja. Ene Jean-Paul is met dat idee aan de haal gegaan.
LikeLike
[Hé Drabbie, je blog staat nog op zomertijd, zie Eliza’s post. En zelf lees ik dit om 20:03, terwijl je dit om 20:32 geplaatst zou hebben … maar niet heus.]
LikeLike
Maar het ìs toch gewoon 20:32?
LikeLike