En daar zijn we weer, terug uit de U S and A, zijnde Pittsburgh PA!

Random indrukken: Stoplichten zijn geel in plaats van zwart en hangen na de kruising in plaats van ervoor; maak-je-eigen-wafel bij het ontbijt; soda in halve liters (technisch gesproken nog iets meer, namelijk 20 oz); idioot beleefde mensen (een oprecht “oh, thank you for putting that back” toen ik iets in de schappen terug hing); toiletten heten restrooms; African Americans praten ècht zo, ook als ze niet aan het rappen zijn; onder de 22 mag je niet drinken of je wordt voor het leven het land uit gezet; de architectuur ziet er exact zo uit als in Sim City 4; de familie van Andy drijft nog steeds een Warhola Junkyard; de bruggen en verkeersborden zijn van Meccano, het gras is onnatuurlijk strak gemaaid; fratern- en sororitities hebben namen die uit drie Griekse letters bestaan; Heinz tomatenketchup en de smiley zijn allebei in Pittsburgh geboren; in plaats van op een knopje drukken voor de volgende halte trek je aan een touwtje; coffeeshops verkopen vreemd genoeg uitsluitend koffie; college-studentes dragen bij voorkeur hotpants; voor elke verkeersregel wordt apart een extra bordje opgehangen (No Turn On Red; Left Lane Must Turn Left; No Gridlocking Please; Peds Xing; moedwillige misspelling van Through en Night); geen honden of katten, wel eekhoorntjes, konijnen, vuurvliegjes en krekels (zowel van het ‘rasp’- als het ‘fluit’-type); hysterisch glimmende appels ter grootte van kinderhoofdjes; plakkende bloedhitte met onweersbuien; openluchtbioscoop; regelmatig overvliegende verkeershelikopter; rommelige winkelstraatjes die klaarblijkelijk afdoende uniek zijn om er een excursie aan te wijden; de Cathedral of Learning, een soortement van Utrechtse Dom maar dan in neoklassieke wolkenkrabstijl en toegespitst op de wetenschap; Resnik dormitory (ons verblijf), genoemd naar een van de omgekomen astronautes van de Challenger; Heinz History Center (die van de ketchup); Wholey’s Seafood Market (vis), en eten. Heel veel eten.

O ja, en een Taalkunde-Olympiade natuurlijk! Het was weer leuk, veel oude gezichten, veel nieuwe. De ervaring tussen medetaalgekken (en medetaalverzinners, voor die materie) te zitten doet het hart altijd weer opleven. En: het Nederlandse team heeft een eervolle vermelding in de wacht gesleept, alsook de eerste prijs in de Raad-de-Taal-kwis op de afsluitavond! Voor een verslag van de week geef ik het woord aan Koen van Asseldonk, de winnaar van de eervolle vermelding. Zie de overige uitslagen (binnenkort) hier; de opgaven hier; facebook met foto’s en interviews hier, mijn eigen fotografisch te wensen overlatende bijdrage hieronder.

Deze diashow vereist JavaScript.

Voor grote versies (Firefox): rechtsklik op desbetreffende foto, selecteer ‘Afbeelding bekijken / View image’ en verwijder in de adresbalk alles vanaf het vraagteken.