Er zal ook even niemand ‘Joh Drablul, al je foto’s staan gespiegeld’ zeggen hè. Ik vònd het al raar, ik herinnerde me toch stellig dat ik die sneeuwfoto aan de àndere kant van de weg had genomen. En Doodemanskisten. En als u ook maar een béétje inlevend vermogen had getoond dan had u dus meteen aan die bijgeleverde metafoto gezien dat die voorste bol van het Atomium aan de rechterkant zat van waar ik stond, niet aan de linker. Néé, maar we laten Drabkikker fijn collectief een jaar lang in zijn sop gaar koken met zijn gespiegelde foto’s. Moet hij maar ruimtelijk inzicht hebben. Hè? Nou, fraai is het met u. En weet u waarom? Omdat u zonder blikken of blozen toelaat dat er dit soort bedrieglijke plaatjes op het internet staan:
Overzichtelijk, toch? Lichtstralen gaan door het gaatje, boven wordt beneden, links wordt rechts, rechtopstaande F wordt 180° gedraaide F. Gedraaid, niet gespiegeld. En dus hoeft Drabkikker ook niks te ontspiegelen bij het inscannen.
Nou, en dat klopt dus niet. Ga maar eens zo staan dat u niet over de schouders van de rechtoppe F meekijkt, maar vanaf de andere kant, waar de fotograaf staat. Wat ziet? Die vuile F is van zijn eigen al gespiegeld! Vind je het gek dat de projectie spiegelloos lijkt!
Daar moet toch een straf op staan, zulke moedwillige misleiding? Ga u in een hoek staan schamen, u! Mij een beetje bijkans aanzetten tot geloof in bovennatuurlijke inmenging!
Nou, ik weet het goed met u gemaakt. Jazeker. Ik douw u gewoon alle foto’s opnieuw door de strot, maar nu zo dat ze goed staan. Doe ik gewoon. En u zegt in koor: Ooh, Drabkikker, wat mooi! En wat lijken ze ineens goed! En anders gaat u zonder eten naar bed! Collectief! Helemaal bedonderd.
Drabkikker 
Ik dacht al: die foto van het atomium. Dat herinnerde ik me heel anders. Nu snap ik het, gelukkig.
LikeLike
Ja maar wat is “echt” en “waar”? De gespiegelde of de ontspiegelde foto? En wat doen wij de werkelijkheid aan door haar te fotograferen? En zal de werkelijkheid wraak nemen?
Lees dit essay:
ON THE ALTERED BEHAVIOUR OF SUNLIGHT
We no longer have
A constant flow of sunlight.
Light appears to us
As a sequence of transient storms.
Everything around us is lit up for brief instants.
The world picture shimmers.
But moments of light and darkness
Still alternate too fast,
For us to notice them.
We still believe
The visible picture is steady.
In fact the storms of sunlight
Blow past more rarely and less regularly.
Darkness has been gathering.
Uncertainty keeps growing.
The visual picture
Is gradually being replaced
By its speculative model.
But this we can only guess at
From indirect signs –
Inexplicable and sudden failures
While photographing the moments which
Miss just another sunlight storm.
We ourselves fail to notice that
Our perception of the world is changing.
We ourselves are changing.
The consequences are not yet clear.
Igor Savchenko
Minsk, February 1996
http://dironweb.com/savchenko/framese.htm
LikeLike
ON THE RENOVATED ATTITUDE TOWARDS PHOTOGRAPHY
The guesses surfaced long years ago, now get their obvious confirmation.
The world keeps on resisting having its picture taken, – in the sense we understand taking pictures today.
It’s definitely time we realize what had been vaguely expressed some years ago, what, however, one had no desire to believe in, what many people were inclined to consider just a fancy-story or hyperbolization by an artist. But the state of things, formed up to now, leaves us no time for keeping on the ostrich’s tactics.
The world in fact does not wish to be photographed, and its destructive resistance is growing. Both inadequateness and self-confidence of our activity only aggravate the situation. The crisis is unavoidable. Its form does not yet reveal itself. But all the caustic attacks against the texts, such as: On the Altered Behaviour of the Sunlight and the others, do obviously prove their groundlessness and feebleness; the texts, which today most of their opponents have to agree with were the first portents of the events to come.
The two extremes are those of deadlock: thoughtless and reckless raising of production of the photographic equipment and highly promoted distribution of it among the people, from one side, and ceasing their photographic practice, as a conscious act, by some of the productive artists – from the other. Both one and another are just the way to ignore the problem: the first – from the self-sufficient unwillingness to notice it, the second – from the unwillingness to act facing the realized danger.
Causes of the crisis, being about its crucial point, are not yet revealed, but they are based nowhere but in ourselves. Pursuit of «a snaking» moment, focusing on «the decisive» one couldn’t not cause the reaction in return. The will to find out what, in fact, occurs to the world when somebody decides to imprint – by means of an appropriate mechanism and the rays of light – and retain a fragment of the world, and what a photographic picture actually is, the will which for along time has been a subject by some advanced persons to be curious in, now is turning into a question of vital importance. Even the most convinced skeptics are about to agree that only the fact of making such a decision to take picture, still before its realization, is not left unnoticed by the world. While both the form and intensity of the world’s reaction are inevitably proportionate to the degree we realize what is happening.
Igor Savchenko
Minsk, August 1997
LikeLike
Totaal ongerelateerd maar ik moest aan je denken:
LikeLike
Woeha! Fraai.
LikeLike
oeh, vet! :)
LikeLike
Wat is er nou met de randen van de foto’s gebeurd?
LikeLike
Vrij slordig afgeknipt. Moet in het donker gebeuren, zodoende.
LikeLike
Ongerelateerd met topic, maar wel gerelateerd met je blog. Aangetroffen in het wild (CSV, Ipswich):
Language determination chart:
Niet roken in 31 talen:
LikeLike
En enigszins gerelateerd aan de speldenprikfoto’s:
Vlieger-video’s:
http://vimeo.com/user8396847/videos
Vlieger + camera + plakband = profit
LikeLike
Aja! Een mede-eilander van mij doet dat ook: Terschelling in Vliegervlucht.
LikeLike