For English translation, click here (pdf).

Boom is een alfabetschrift waarbij woorden (of zelfs korte zinnen) eruit komen te zien als min of meer realistische bomen. Letters bestaan uit groepjes takken met bepaalde splitsingen, die worden samengevoegd tot een complete boom (of cactus, of kroonluchter, of rivierdelta; alles wat maar vertakbare ledematen heeft).

Letters

Elke letter van het alfabet wordt vertegenwoordigd door een mini-boompje dat is opgebouwd uit een combinatie van drie taksplitsingen. Er zijn drie soorten splitsingen: linksaf+rechtdoor; rechtdoor+rechtsaf en linksaf+rechtsaf:

De stippellijn representeert de (lager gelegen) tak waaraan de splitsing wordt verbonden. Elke letter bestaat uit een combinatie van drie van deze splitsingen: eentje onderaan, eentje aan de linkertak van de onderste splitsing en eentje aan de rechtertak ervan. Bijvoorbeeld de letter l:

Voor de betekenis van een letter zijn alleen de plaats en de richting van de taksplitsingen van belang; welke vorm, lengte of onderlinge hoek ze hebben doet er niet toe. Afhankelijk van uw fantasie kunnen de eindresultaten zodoende wild uiteenlopen; het boompje voor de l kan er bijvoorbeeld ook op de volgende manieren uitzien:

  

Nauwelijks herkenbaar als dezelfde letter dus, maar als u goed kijkt ziet u dat alle zeven versies dezelfde configuratie van splitsingen hebben: een ‘linksaf+rechtdoor’-splitsing onderaan, een ‘rechtdoor+rechtsaf’ aan de linker tak daarvan en een ‘linksaf+rechtsaf’ aan de rechter. (De meest rechtse variant is visueel zo afwijkend dat ik ‘m onder de subnaam Haaks Boom heb opgenomen.)

Het alfabet

Met de drie splitsingen kunnen 27 combinaties worden gemaakt, wat precies voldoende is voor het aantal letters van het alfabet. Die zijn als volgt (klik voor grotere versie):

Het 27ste teken heeft geen vaste functie, maar kan bijvoorbeeld als spatie of leesteken worden ingezet. De rode cijfertjes worden hieronder uitgelegd.

Letters samenvoegen tot woorden

Om woorden te schrijven worden de letterboompjes samengevoegd tot grotere bomen, van beneden naar boven. Elk letterboompje heeft vier takken, waaraan de ‘stammen’ (de stippellijnen) van verdere letterboompjes kunnen worden gekoppeld. De eerste letter van een woord komt onderaan; letters die erna komen worden aan de takken van die eerste letter gekoppeld; nog verdere letters komen weer aan de takken van die letters, enzovoort. Zo ontstaat er een boom die steeds complexer wordt naar gelang de lengte van het woord.

Koppelvolgorde

Het koppelen van het ene letterboompje aan het andere gebeurt volgens een vastgelegde volgorde: dit is waar de rode cijfers bij de letterboompjes op slaan in de alfabettabel hierboven. Elk van de vier takken van ieder boompje is genummerd van 1 t/m 4, wat aangeeft in welke volgorde nieuwe letters aan dat boompje moeten worden gekoppeld.

Zo heeft ons l-boompje de koppelvolgorde 3, 4, 2, 1:

Dus als we nu bijvoorbeeld na de l een a willen toevoegen, dan komt die aan takje nummer 1. Belangrijk is dat de stippellijn van elk nieuw letterboompje samen komt te vallen met de tak waaraan het gekoppeld wordt, wat betekent dat het boompje ‘meedraait’ met de hoek die die tak toevallig maakt:

    

En daar staat dan dus la. Is dit ons woord, dan is het boompje reeds af, en volstaat het om nog wat aan de takjes te sjorren om ze aangenaam voor het oog te verdelen:

Gaat ons woord nog verder – stel, we willen larix schrijven – dan vervolgen we op dezelfde manier als boven: de r komt aan takje 2, de i aan takje 3 en de x aan takje 4. Een beetje creatief schuiven en rekken om alles ruimte te geven, en dan hebben we al gauw het volgende eindresultaat:

Woorden van meer dan vijf letters worden op dezelfde manier opgebouwd, maar dan één niveau hoger: de eerstvolgende letter komt aan takje nummer 1 van het boompje dat aan takje nummer 1 van het onderliggende boompje vastzit, de daaropvolgende letters aan takjes 2 t/m 4 van datzelfde boompje, de letters daarna aan takje nummer 1 van het boompje dat vastzit aan takje nummer 2 van het onderliggende boompje, enzovoort, tot de letters op zijn. (Knurg, wat is taal soms toch omslachtig. Wedden dat u niets van het voorgaande heeft begrepen, terwijl het toch zo eenvoudig is.) Een woord als interesting (dat is Engels) gaat dan bijvoorbeeld zo:

    

Ornamentiek

Eenmaal klaar met haar boompje staat het de schrijver vervolgens geheel vrij er heur vrije fantasie op los te laten qua vormgeving, met blaadjes, kerstballen, huilende zigeunerjongetjes en wat dies maar meer zij. Het enige waar u zich aan moet houden zijn de posities en onderlinge richtingen van de taksplitsingen; wat vorm, lengte en aanhangsels betreft is verder alles geoorloofd. Hier bijvoorbeeld een paar variaties op het woord de: