Jahaaa, en deze lag alweer sinds 2016! Maanden vlieden zich aaneen tot jaren en de tijd is als een geit zonder respijt. Maar nu is er dan toch eindelijk een volwaardige pagina van: Lineair D, geheel gereed!

Wat kan een ding dan vertraging oplopen hè (en dan is dit is nog niet mijn vertraagdste ding, kuch). In feite was het concept die zes jaar geleden al min of meer rond; het enige wat nog “even” moest was een toebedeling van de alfabetletters die zo aangenaam mogelijke vormen zou opleveren en zo min mogelijk lelijke. Maar omdat zowat elk letterpaar in dit schrift een ligatuur kan vormen, komt dat neer op zo’n 1500 mogelijke combinaties vergelijken. Het idee was: 1) eerst stelselmatig alle ligaturen inventariseren, dan 2) kiezen welke ik de mooiste vind en tenslotte 3) die koppelen aan de meest voorkomende tweelettercombinaties in het Nederlands (of welke taal ik ook maar van plan was hiermee te gaan schrijven). Prima aanpak op zich. In theorie.

Zoals u nog levendig voor de geest zal staan heb ik met dit doel ettelijke schriften volgeschreven en ben er vervolgens onherroepelijk in verzand. Tot ik onlangs de boel weer eens uit mijn archiefdoos lichtte en dacht: weet je wat? De pip en de kost ermee, die hele uitzoekerij. Ik sleutel gewoon een beetje ad hoc een alfabet in elkaar op grond van wat min of meer oké lijkt te werken (stiekem was dit alsnog een maandje schaven), en eventuele lelijkheid verwelkomen we dan maar lekker, als een rechtgeaarde Leonard Cohen. Wabi sabi in je keramiek, weetjewel.

Dus! Ga kijken!