Kijk mij de eenentwintigste eeuw betreden hebben! Ik heb zojuist een app gefabriceerd van mijn fameuze Woordgenerator. Klik op het plaatje hieronder en hij zou zowel mobiel als online moeten werken.

Doet hij het?

Even ter opfrissing van de achterliggende gedachtegang, hier wat ik er in mijn ooitmalige blogpost over schreef:

Zoals u weet staat het Nederlands bepaalde klankcombinaties wel toe en andere niet. Dit is waarom u meteen ziet dat kroei een Nederlands woord is en mkuew niet, ook al heb ik die woorden hier ter plekke verzonnen.

Maar waarom bestaat het woord kroei dan niet, terwijl het volgens de Nederlandse klankwetten wel is toegestaan? En hoe zit het met snoord? En raknuif? Tripochel? Wat een goudmijn aan mogelijkheden wordt hier veronachtzaamd! Vind je het gek dat je crisis krijgt. Hoog tijd dat ik hier een vinding uit mijn oude doos voor u opdis.

Nou, en wat die vinding – idem in appvorm – simpelweg doet is de begin-, midden- en eindstukken van bestaande Nederlandse lettergrepen willekeurig aan elkaar her-Frankensteinen. Bijvoorbeeld: het beginstuk van plank, het middenstuk van deur en het eindstuk van zich: resultaat pleuch. Wat dus puur op grond van zijn bouwstenen prima een Nederlands woord had kunnen zijn, maar dat niet is (voor zover ik weet). En zo verder, tot ieders vermeienis ende vermaak.

Vette dank aan Eliza, die me hedenmorgen tot deze woordgeneratoire heropleving inspireerde met de nachtelijke overpeinzing: wat zou de ratio tussen wel- en niet-bestaande woorden zijn als je alle toegestane lettercombinaties de revue laat passeren? Het precieze antwoord weet ik niet, maar afgaande op mijn (taalkundig niet denderend verantwoorde) app lijkt de kans op een niet-bestaand woord in ieder geval stukken groter dan op een wel-bestaand woord. Wat op zich te verwachten is: er zijn per slot van rekening veel meer kansen om je dartpijltje niet in de twintig te gooien dan wel.

Voor beduidend geavanceerder woordgenereerwerk kon u overigens al geruime tijd bij Victor terecht.