Nou, dan meteen maar voor de draad met de geit, nietwaar? Dankzij mijn menu-opfrissing kreeg ik spontaan last van inspiratie voor een nieuw schriftsysteem. Of eigenlijk is het een deelse voortzetting op het nooit voorbij zijn foetale stadium gekomen Bubbels. Alleen lijkt het nu niet meer zo heel erg op bubbels, meer op gekleurde cirkels met stokjes ertussen, dus een passendere naam komt misschien later.

Updateje: ik aarzel tussen Gekleurde Cirkels Met Stokjes Ertussen en Skivor, wat Zweeds is voor “schijven” en met zo’n lekkere chfshwh-klank aan het begin dient te worden uitgesproken. En toonaccent 2 uiteraard.

Uppdatering två: okej, Skivor det ska vara. Med ett litet tack till Ea för den oavsiktliga inspirationen!

Het globale idee

Het idee is: letters van het alfabet hebben de vorm van cirkels, die in drie verschillende eigenschappen van elkaar verschillen: grootte van de cirkel (groot, middel, klein), dikte van de zwarte rand (dik, middel, dun) en kleur (bijvoorbeeld rood, geel en blauw). Geeft zevenentwintig combinatiemogelijkheden dus daar past een alfabet in.

Bij het schrijven worden de letters met elkaar verbonden middels stokjes, waar een paar leukigheden bij komen kijken die de boel interessant maken.

Stel dat je bijvoorbeeld walvis wilt schrijven, dan kan dat er bijvoorbeeld zo uitzien (merk op dat de stokjes de randdikte van de voorgaande letter aannemen):

Leukigheid 1: vrije schrijfrichting

Maar dat is natuurlijk knettersaai, zo’n rechte lijn. Hier komt Leukigheid 1 van dit schrift uit de hoek: de richting waarin je de cirkels met elkaar verbindt is geheel vrij. Dus dit mag ook:

Of dit:

Enzovoort, al naar gelang smaak. Merk op dat we dan wel een stipje in de eerste letter (hier de w) zetten, om bij te houden waar je moet beginnen met lezen. Verder is het een kwestie van de stokjes volgen.

Leukigheid 2: cirkels in cirkels

Maar het wordt nog leuker, in de vorm van Leukigheid 2: kleinere cirkels mogen in grotere worden geplaatst.

Meergespecificeerd: als er een reeds geplaatste cirkel in de directe nabijheid is die groter is dan de cirkel van de nieuw te plaatsen letter, dan mag de kleinere cirkel in de grotere worden geplaatst. Die grotere cirkel kan de direct hiervoor geplaatste zijn, maar ook een langer geleden geplaatste: dat maakt niet uit, zolang hij zich maar direct naast de nieuw te plaatsen letter bevindt.

Zo is de l in walvis bijvoorbeeld een kleinere cirkel dan de a, en dus mag hij erbinnen worden geplaatst. Idem voor de s die in de i past:

Hier komt het stokje dat de grotere cirkel met de kleinere verbindt dus binnen de grotere cirkel te liggen (zie in dit voorbeeld de stokjes van de a naar de l en van de i naar de s), en eventuele stokjes die vanuit een ingebedde kleinere cirkel naar buiten steken kruisen daarmee de rand van de grotere cirkel (zoals hier het stokje van de l naar de v).

Ook wat de cirkels-in-cirkels-methode betreft zijn er allerlei alternatieve keuzemogelijkheden toegestaan om een woord te schrijven. Bijvoorbeeld door niet alleen de l in de a te plaatsen, maar de v ook nog eens in de l, waardoor je dus drie concentrische cirkels krijgt:

Maar wat bijvoorbeeld ook mag is de s in de a plaatsen:

Enzovoort! Uw hemel is uw limiet (binnen de kaders van redelijkheid).

Werk in uitvoering

Wel een jottem concept, vond ik zelf. Zoals gebruikelijk moet ik nog wat aan de poets qua details, bijvoorbeeld welke letters welke vormen krijgen zodat je de leukste combinaties krijgt, maar het idee functioneert alvast en daar slapen wij van Drab tevreden op.

Hieronder nog een paar probeersels met hetzelfde proefalfabet (kan nog veranderen). Paar dingen om op te letten: stokjes die elkaar dreigen te overlappen worden kromgebogen, en als een set concentrische cirkels een beginstip bevat wil dat zeggen: begin te lezen bij de buitenste van deze cirkels.

Driedee

En het systeem leent zich natuurlijk ook uiterst aardig voor 3D-vormen. Hier andermaal walvis, waarbij ik “dikte van de rand” heb omvertaald naar “dikte van de schijf” en de stokjes de kleur van de voorgaande letter heb gegeven: