Goed. Nu weet ik het serieus niet meer, haha.

Van de week ontvang ik anoniem het zelffermenteerkookboek Verrot Lekker in de post, en ik ben er tot op heden niet achter van wie het komt. Zo’n beetje al mijn aannemelijke vrienden en familie zijn al gepolst, en stuk voor stuk ontkennen ze betrokkenheid.

Dus, dan rest me slechts mijn blogpubliek. Biecht op, wie van jullie rekels is hier verantwoordelijk voor?

Wie u ook zij, ik vind het een tof kado. Ik wist weinig over fermentatie, nu iets meer. De makkelijkere recepten komen letterlijk neer op: hak aan stukken en leg geruime tijd in zout water. Het idee is dat de slechte verrotbacteriën daar dood aan gaan en de goede overblijven, met interessante smaken en gezondheden tot gevolg.

Inmiddels staan hier meerdere van zulke experimenten te borrelen in mijn keuken, in daartoe professioneel toegeruste emmers & vazen.

• 

• 

Dus, nu geduld hebben of het een en ander over ca. een week te hachelen valt. Daar gevoeglijk even van uitgaande: veel dank, anonieme verrasser!

Update: Okee, wauw. De aardappeltjes zijn in ieder geval dik geslaagd. Hoefden slechts een etmaal in de pekel, daarna drie kwartier roosteren in de oven (eerst goed afspoelen en droogdeppen) met wat olijfolie en kruiderij naar wens. Zo het fermenteren iets merkbaars met de smaak heeft gedaan, dan louter ten goede, en met de textuur des te meer. Aanrader!