Bezig doende aan een nieuw schriftsysteem dat ik vorige week spontaan voor ogen kreeg gezweefd. Het bestaat uit een soort verticale kolommen waarin links en rechts zigzaggende patronen zijn aangebracht, met een eigenaardig-lelijke maar toch ook weer aangename esthetiek tot gevolg. Houtsnijwerkig, of tactiele-Inuït-kaart-achtig. Zoiets:

Hier staat nog niks, omdat ik eerst bezig ben te inventariseren welke vormen prettig werken om er een alfabet van te bouwen, maar dit is het idee. Ondertussen stelt Absent Martian als naam Nami voor want dat betekent ‘golf’ in het Japans (als in tsu-). Wel, why ook not, al kan ik nog niet beloven dat het eindresultaat er ook inderdaad als golven uit gaat zien.

Nadere hoogtes hou ik u op!