Maand: maart 2016

Teletekstsonnet vindt gretig aftrek

Herinnert u zich dit nog uit 2010? Dat ik schreef over die verkwikkende kwurk van bij de Vlaamse Teletekst dat ze elke regel uit exact evenveel tekens opbouwen om geen enkele andere reden dan dat dat leuk is? En dat mijn trouwe blogvolger Absent Martian daar toen een schep bovenop deed in de vorm van een compleet sonnet dat aan diezelfde voorwaarde voldoet?

Welnu, dat sonnet heeft niet stilgezeten in de tussentijd. Allereerst ontdekte Absent Martian enige tijd geleden tot ons beider prettige verbazing dat Parool-columnist Bob Frommé er in 2012(!) een lovend stukje (pdf) aan had gewijd. En sinds deze week is het sonnet (in licht aangepaste vorm) nu ook te vinden op de portaalpagina van de Leidse opleidingen Nederlandologie.

En terecht, want een dergelijk staaltje vormkunst verdient digitalere bekendheid – wat zeg ik: navolging! Probeert u gerust eens uit of u ook zoiets vaardigs lukt en laat uw inzendingen achter in de commentaren; wie weet zetten we wel een trend!

Ter inspiratie en vermaak hier dan dus ook nogmaals het vermaarde Teletekstsonnet, vanzelfsprekend zoals het een waardig typofiel betaamt in passende layout:

Teletekstsonnet.jpg

En dan mag dit ook best meteen aan een grotere klok: Absent Martian (die in het dagelijks leven onder het ludieke anagram ‘Martin Baasten’ gaat) dicht ook nog eens bepaald geen misbakken potje Latijn.

Gorogoa

scr_grid2_400

Om nog even in de sfeer van puike computerspellen te blijven: wat ik nou toch weer voor moois tegenkom. Het verkeert nog in ontwikkeling maar heeft zelfs voor zijn demo (download ’m hier voor Mac/PC) al prijzen in de wacht gesleept en terecht, want oi, hoe verzinnen ze het toch weer. Of hij, moet ik zeggen, want het is een éénmansproject. Gorogoa heet het, een puzzel/adventure-spel, maar dan met een magisch-realistische twist en totaal uniek qua concept.

De bedoeling is namelijk dat je panelen over elkaar heen schuift, die elk een stukje van het verhaal vertellen en die door middel van onverwachte doorkijkjes en aansluitingen met elkaar kunnen worden gecombineerd (verkeersbord met poort erop wordt echte poort, appel wordt groen door middel van drakenoog, etc.), om zo stap voor stap de hoofdpersoon verder op weg te helpen in zijn avontuur.

Makkelijk is dit allesbehalve, af en toe zelfs op het frustrerende af, maar dat wordt meer dan goed gemaakt door de vindingrijkheid van het idee en de pracht van de (enigszins aan de Codex Seraphinianus doende denkende) handgetekende stijl. Lof en peren, lauweren en schorseneren!

scr_grid1_400

Ergens in de tweede helft van dit jaar moet het complete spel verschijnen. In de tussentijd is hier bijvoorbeeld een interview met de maker Jason Roberts, hier diens blog over hoe hij te werk gaat, en hier vervreemdende denkspelletjes die hij heeft gemaakt voor om de tijd mee te beiden. Ik mag ’m nu al, die gast.

(Oh, en Samorost 3 heeft inmiddels zijn officiële verschijningsdatum op 24 maart aanstaande staan. Komt dat kopen!)

Blork

Een ouwetje, dat al sinds dag 1 op Drabkikker staat en zelfs toen al vijf jaar oud was, maar nog altijd uitleg vierg. Blork dus, een schriftsysteem dat kan worden beschouwd als mijn eerste dabbelarij in het principe ‘waarom zou het praktisch zijn als het concept cool is?’ Waarvan akte met verve. Lees alles erover hier!

Rioolwaterzuiveringsinstallatie

Mocht het u trouwens bekoren om een tof minimalistisch computerspel met grofweg vergelijkbare (lees: schaamteloos van mij gejat, puur omdat ik even twaalf jaar nodig had om mijn idee online te zetten) visualia te spelen: Mini Metro: