Ja, dat u verder niet denkt dat ik niet heel aan het werk ben ofzo, maar die origamibui van laatst blijkt tamelijk persistent. En dat met die stereofoto’s ook. Dus.
Zelf zo’n ding vouwen? Da ken! Het heet een spike ball (maar eigenlijk is het een rombische dodecaëder) en u heeft er maar twaalf blaadjes voor nodig. Die u weer voor een verwaarloosbare inbreuk op uw portemonnee bij ’t Japanse Winkeltje kunt kopen bijvoorbeeld. Tenzij je natuurlijk meteen een voorraad voor zes jaar inslaat. Kuch.
Update: De cookie cutter!
Tsss, uitgaven schmuitgaven. Het is hartstikke mooi, en bovendien, Miranda heeft een drumstel gekocht, dus dan mag jij ook wel wat, zou ik zo redeneren.
LikeLike
Precies, en bij de Action hebben ze enorme zakken zoute krakelingen, dus ik hoef er qua eten niets op in te leveren.
LikeLike
Zeer geslaagde stereofoto. Het beeld staat gedeeltelijk vóór het frame. Dat is heel knap!
LikeLike
Ja, ik weet nog steeds niet hoe je dat nou kunt beïnvloeden, maar dank!
Update: Inmiddels vermoed ik door te hebben hoe het werkt: als je de twee beelden over elkaar heen legt (bijvoorbeeld in een niet nader te noemen fotobewerkingsprogramma) zodat de kaders precies overeen komen, en je zorgt er vervolgens voor dat het plaatje bedoeld voor het rechteroog (deel van) zijn object meer naar links heeft staan dan het plaatje dat voor het linkeroog is bedoeld, dan lijkt (het onderhavige deel van) dat object meer naar voren te liggen dan het omliggende computerscherm. Vattuwel?
Kijk, dit idee. In het bovenste geval staat de stip in het rechterbeeld meer naar rechts ten opzichte van het kader dan in het linkerbeeld, waardoor hij dieper lijkt te liggen dan het kader. In het onderste geval staat de stip in het rechterbeeld juist meer naar links dan in het linker, waardoor hij naar voren komt.
LikeLike
Geen relatie met bovenstaande maar … mogelijk de oudste kattenfoto’s van Internet:
http://blog.dshr.org/2016/01/the-internet-is-for-cats.html
LikeLike
Hah. Het is toch maar mooi wat de mensheid allemaal weet te maken.
LikeLike