Oeloeloe! Dat zie ik maar weer eens net. Er staat weer een nieuw spel aan te komen van Amanita Design, de Tsjechen achter Machinarium, Botanicula, Questionaut en allerfraaiste aanverwanten.
Samorost 3 is de naam, in navolging van (je verwacht het niet) Samorost 1 en Samorost 2. En het ziet er weer om door allerlei smakelijk gecorrodeerde ringetjes te halen uit allemaal. Wat kunnen mensen toch mooie dingen aan de wereld toevoegen.
Plus zoals altijd veel zorgvuld voor de muziek:
Kijk kindertjes, hier danste opa Drab op toen hij nog cool en gelukkig was. Da’s nog eens wat anders hè, dan die empeedrie-muziek van jullie. Deze artiesten hadden tenminste wat te zèggen. Oh sedessa, sedakka, sebiddele dang ding.
(Toevallig iemand contactgegevens van de dame in het rood? Of anders die in het wit? Leila zelf mag ook bellen. Of gewoon iemand die gezellig wil komen rummikubben?)
Een paternoster. Een wat? Een paternoster.
Ha, da’s nu al de tweede fraaimaker die ik bij toeval aantref. Ditmaal een zwierige letteraar, de niet geheel van kunde gespeende Andrew Novialdi.
Dat Sints bruine hulpje in zijn huidige guitige vorm pas omstreeks 1850 is geboren wist u misschien al (pdfpdf.pdf), maar dat wil natuurlijk niet zeggen dat er voor die tijd geen Zwarte Pieten bestonden. De vroegste vindplaats die ik kon vinden is in de Groninger Courant van vandaag uit 1787. Tja, beste knecht, dat helpt natuurlijk niet echt voor de beeldvorming hè, zo’n bericht.
Alzo eene JEAN PIERRE MURGUET, in de wandelinge genaamd ZWARTE PIET, oud om de 48 Jaar, geboortig van Mastricht, groot circa 5½ voet, zwart haair eenigzints gekruld, zware zwarte wenkbrauwen, mager ende bleek van aangezigt, teder van Ledematen, vlug van gang, spreekende vry goed Nêêrduitsch en Frans, een Timmerknegt van Handwerk, zich zeer verdagt heeft gemaakt van begane Manslag, en die suspicie door zyn ontvlugting heeft vermeerderd en ’er de Justitie grotelyks aan gelegen ligt, dat dezelve in Rechtshanden gerake, zoo is ’t dat de H. Heeren Burgemr. en Raad der Stad Groningen, eene praemie van honderd Silveren Ducatons belooven aan den genen, welke den gezeide JEAN PIERRE MURGUET, of ZWARTE PIET zal weten te ontdekken, zoo dat in Rechtshanden gerake.
Ik heb u wel eens vaker mijn liefde voor kinetische kunst opgedrongen, zoals die van de wonderwerkers Reuben Margolin, Anhony Howe, Arthur Ganson, U-Ram Choe, David C. Roy, Bob Potts en natuurlijk Theo Jansen.
Iemand die ik in dat rijtje nog niet kende, en op wie ik zopas volkomen bij toeval via iets totaal anders stiet, heet Mark Bischof en maakt knikkerbanen om likkebaardend bij te watertanden:
En wat wil nu datzelfde volkomen toeval? De beste man heeft sinds precies afgelopen maand zijn atelier in Amsterdam boekbaar gemaakt voor rondleidingen!
Nou, dat behoeft natuurlijk geen verdere twist. Wie gaat er mee?
Drabkikker 