Maand: december 2014

Allophone: eindelijk duidelijkheid

Drabkikker, we willen weer eens een schrift! Of taal, of code! Waarom is het zo stil aan het fictieve front?

Punt is: het is onverminderd druk aan het fictieve front, alleen verkeren de creaties in wijd uiteenlopende stadia van voltooidheid. Achter de schermen ben ik tussen de bedrijven door altijd wel met een schrift/taal/code of drie tegelijk bezig in mijn hoofd, en sommige zijn zelfs allang af maar moeten alleen nog blogfähig worden gemaakt. Wat vaak best nog een bak werk is, en Drab heeft ook nog een wetenschappelijke carrière en een streepjeskater om te onderhouden.

Regel 1

Allophone is zo’n geval van achterstallige bekendmaking. Het schrift kent u al sinds 2010, maar ik zou altijd nog eens uitleggen hoe het systeem nou precies werkt, want dat is namelijk minstens zo puik. En waarom het schrift ‘Triplettenschrift’ heet. Welnu, niet langer gesmacht, want die uitleg is er nu!

Allophonetabel

Ook de rest van het artikel is stevig bijgedirkt; vooral de sectie over het schrift. Nu met ligaturen!

H + e = HeEn nu we toch bezig waren c.q. niet voor niets een geluidsapparaat hadden verworven, leest Drabkikker als poedersuiker op uw oliebol een authentiek stuk Allophone voor:

ókratlún pratri dai ókrazatrazi dió óvi eozatrió
óvi ókratlún gúvai ón pratri pratraotratlúks dai plúvaotri eávatrazi
á etrahé pratri dai óvazió dió óvi óvaoziáks
óatlún gúatratlé ón dai óvi dazazatlún eávatrazi prián á gúkratlúkriák

prazazam á daohúam ón em gúviáks dai gúazats dazatlúkrats eávatrazi
em eohún prazazam á ehúkrazazam ón gúkratraozats gúazats
gúvió pratlúkram eávatrazi dai gúazats prazazatratrats pratri dai dazi gúkratratlún eávatrazi
á pratrahúkram u datrazats gúvió dai gúazats óvatrahé

Vermeer flikt ’t ’m weer

Haha, als dit geen voorbeeld is van ‘gewoon zelf eens kijken in plaats van anderen napraten’. Sterren- en aanverwantkundige Vincent Icke kijkt desgevraagd eens wat beter naar Vermeers Meisje met de Parel, en constateert: dat is heel geen parel.

Oorbel

En één blik is voldoende om te zien dat hij volkomen gelijk heeft. Parels reflecteren de omgeving niet op deze manier als een bolle spiegel, hoe hard je ze ook poetst. Karakteristiek is juist de mattige melkzweem die je in elke mossel kunt aantreffen. Wat dit deerntje in haar oren draagt is metaal. Vergelijk:

   dscfdc3-586x781

Oftewel: dit is wat je zou verwachten als het echt een parel was geweest:

 Meisje met de de parel

Hè? Maar het schilderij héét toch ‘Meisje met de Parel’? Nee dus: die naam blijkt pas sinds 1995 in omloop. Ik bedoel maar, daar ga je dan met je algemene ontwikkeling. Dat wordt aangepaste bordjes in het Mauritshuis, en Scarlett Johansson zal – hè, vervelend – opnieuw uit de kleren moeten.

Tsss. Straks gaan ze ook nog beweren dat Het Melkmeisje geen melkm– oh.

Te graai & te grabbel

Weer een puike greep dingen van allerhande aard.

  • Fraaie chemische reacties:

  • Fraai Leiden (toen het er nog boven de -273.15 graden was):

  • Foto’s van mijn zonovergoten eh, werkbezoek aan San Diego vorige week:

Deze slideshow vereist JavaScript.

  • Quest for the Lost Mystery, met de creatievelingen van Le Fou de Coucou in de hoofdrollen:

Inspirograph

  • Hebbon! Philippe Lechermeier & Rébecca Dautremer – Une bible:

  • Nog hardor hebbon! Kneitermooi herontwerp van de Harry Potter-boeken:

Potter

  • Een octopusje:

octopus