Maand: juli 2013

Wonderen der Aarde

· 5 reacties ·

Dat je je wel eens random met Google Maps loopt te vermaken van dat je denkt van Wat? Tjek deze structuren bijvoorbeeld eens:

Naar het strand geweest Drab? Nee, dit is in Egypte, en die zandslierten strekken zich uit over een gebied ter grootte van, grofweg, Italië. Door de wind. Woha.

En nu we hier toch zijn, wat in ’s hemelsnaam is dit?

Is dat… een kustlijn? In de Sahara? Jep. Blijkt dus gewoon een vukking meer te hebben gelegen.

Je leert elke dag wat.

Wat dit tot slot is laat ik aan uw eigen fantasie over. Ik zeg er alleen maar bij dat het 1) zo groot is als de provincie Utrecht; 2) niet op de kaart staat en 3) zoom er maar eens op in.

Bleek blauw stipje

· 2 reacties ·

Rara, wie zien we hier? Goed kijken, u kent ze beter dan u denkt.

Cassini

Heel goed, het zijn de aarde en de maan. Gefotografeerd vanaf Saturnus, bijna anderhalf miljard kilometer hiervandaan.

Sta nog eens stil bij dat stipje. Dat is hier. Dat is thuis. Dat zijn wij. Op dat stipje heeft iedereen bestaan die je liefhebt, iedereen die je kent, iedereen van wie je ooit hebt gehoord, iedere mens die ooit heeft geleefd. Het totaal van onze vreugde en ellende, duizenden zelfverzekerde religies, ideologieën en economische doctrines, iedere jager en verzamelaar, iedere held en lafaard, iedere schepper en verwoester van beschaving, iedere koning en onderdaan, ieder verliefd jong paar, iedere vader en moeder, hoopvol kind, uitvinder en ontdekker, iedere verkondiger van moraal, iedere corrupte politicus, iedere ‘grote leider’, iedere ‘superster’, iedere heilige en zondaar in de geschiedenis van onze soort heeft daar geleefd: op een stofdeeltje, gevangen in een zonnestraal. 

Aldus Carl Sagan in 1990, toen de Voyager 1 voor het eerst zo’n verre foto van de aarde maakte:

Of, om met een ouwe Blinde Schildpad te spreken: Go, aapjes!

Borát: Informatie

· Een reactie plaatsen ·

Welaan, we gaan maar gewoon weer door hè, met Borát. Deze week: informatie. En wel:

– Over het nieuwe fenomeen slowhouse:

– Over een nieuw soort snelkookpan:

– Voor de dove kickboxers:

Hele Langzame Dingen, Hele Late Update

· 6 reacties ·

Een krappe vier jaar (want zo lang bestaat Drabkikker alweer!) geleden schreef ik over het pekdrup-experiment: een trechter vol pek waar zo eens per decennium een druppel uit druppelt. Pek is normaliter hard als glas, behalve als je maar lang genoeg wacht.

Pitch_drop_experiment_with_John_Mainstone

Om precies te zijn zijn er twee versies van het experiment gaande: eentje sinds 1927 in Australië aan de Queensland University in Brisbane, en eentje sinds 1944 in Trinity College te Dublin, Ierland.

Beide opstellingen hebben over de jaren al zo een handvol druppels laten vallen, maar – geheel in rijm met de Wet van de Broodrooster – precies telkens als er net niemand keek. Ook camera’s leken met meneer Murphy onder één hoedje te spelen, door exact op het langverwachte moment dienst te weigeren.

Dat is vanaf heden verleden tijd: het Trinity-experiment heeft eindelijk een authentieke pekdruppel op de gevoelige plaat vastgelegd. Geschiedenis is geschreven. 

Verdju, hoor ik u spijtstampen, had ik daar nou maar bij geweest. Jaha, dat is balen. Nou, heb ik nieuws voor u: de eerstvolgende Queensland-druppel staat gepland, je houdt het niet voor mogelijk, op ergens later dit jaar! Volg de live feed (echt waar) hier.

Dank aan Blinde Schildpad voor mij te notificeren!

EXTRA TOEGIFTBONUS: Voor wie de 639 jaar van John Cages As Slow As Possible een beetje karig vindt wijst reageerdert uair01 ons op het bestaan van het muziekstuk Longplayer van Jem Finer voor klankschaalarsenaal. Het staat al sinds 1 januari 2000 te spelen in een ouwe vuurtoren, en zal dat insha’allah blijven doen tot, houduvast, 31 december 3000. En het mooie is: u kunt er live naar luisteren via deze stream hier! Koewll.

Piglierà il primo volo il grande uccello

· Een reactie plaatsen ·

Herinnert u zich dit filmpje van vorig jaar nog? Ene Jarno Smeets kiest op eigen spierkracht het luchtruim:

Inderdaad, dat was dus nep.

Dit hieronder daarentegen is echt. Aanschouw de eindelijke winnaars van de in 1980 uitgeschreven Igor I. Sikorsky Human Powered Helicopter Competition, aan het stuur van ’s werelds allereerste langer dan een minuut in de lucht blijvende mensaangedreven helikopter:

Ik weet een Italiaan die dit heel tof zou hebben gevonden.

Hoe een bol binnenstebuiten te keren

· 4 reacties ·

Ik koester het vermoeden dat die mevrouw een spraaksynthesizer is, maar tegelijk de vrees van niet. Enfin, gaat het niet om. U wilt weten hoe je een bol binnenstebuiten keert (theoretisch). Nou, zo: