Ja, dat u niet denkt dat ik overleden ben ofzo, maar jongeheer Drabsnikkel heeft vanaf per ingaande een vet drukke grotemensenbaan als tijdelijke postdoc aan zijn taas hangen, vandaar. De komende negen maanden zal mijn academische baarmoeder bouwen aan een geestesvrucht in het teken van de ouwe Arameeërs, maar dan dus echt oud hè, als in, duizend voor Christus, toen Nederland nog van Pangea moest losdrijven, laat staan de kroket uitvinden. Voor nader geïnteresseerden (in mijn onderzoek, niet de uitvinding van de kroket), lees hier onder subkopje 2.
Maar, zodoende dat het dus naar schatting geregeld zal gebeuren dat er even niets zal gebeuren, hier op dit blog, want dat de tijd kostbaar voortjaagt als de ruiswiekende schaduw der eh, dinges. Wat niet wil zeggen dat ik er niet heus nog wel af en toe zal zijn, daar kent u mij te goed voor.
Tot af en toe, dus!
Drabkikker 
In negen maanden kan er een hoop gebeuren, Drabbie.
LikeLike
Wat fijn, gefeliciteerd! En succes en plezier! Ik zal nog even moeten wachten om erachter te komen waar je project precies over gaat, want mijn mobiele telefoon ziet alleen een maagdelijk witte pagina…
LikeLike
Ouwe Arameeërs, zei ik toch?
LikeLike
Jamaar, ik wil detaljs!
LikeLike
Nouja, stel je voor, je zit gewoon een beetje je ouwe Aramese ding te doen, met schapen en keramiek enzo, komt er ineens een convooi neo-Assyriërs binnenwalsen.
‘Hoi. Hai. Leuke blouse. Ja. Eh, jongens. Hee. Is dus even een misverstandje, blijkt dat eh, dit land dus niet van jullie is, maar eh, van ons dan dus, zegmaar. Zeiden onze goden. Ja. Haha. Snap dat het voor jullie ook een gekke situatie is. Maar we weten het goed gemaakt: jullie gaan gewoon met ons mee terug naar neo-Assyrië, mogen jullie fijn eh, ‘werken’ in onze puike nieuwe hoofdstad aan de Eufraat. Is dat wat? Ja? Oh, gelukkig dat jullie zo begripvol zijn. Ben blij dat we niet weer van de handje-hak en hoofdje-op-staak hoeven, zoals vorig jaar bij jullie buren. En het jaar daarvoor. Ook.
Goed. Lopen jullie dan even mee, die twaalfhonderd kilometer? Fijns. Oh ja, en alle vrouwen inleveren graag.’
En zo verder tot alle ouwe Aramese stadstaten wel zo’n beetje op waren en bij neo-Assyrië ingelijfd. Blijkt dus vervolgens dat die achterlijke schapenkeramiekers met zijn zovelen zijn dat ze invloed op de maatschappelijke structuur gaan lopen te hebben. Aramese winkeltjes. Aramese muziek. Arameeërs die veel goedkoper kunnen bouwvakken.
Maar vooral: Aramees schrift. Keivet veel superieurder dan dat onmogelijke spijkerschrift van de Assyriërs, want alfabet (geleend van de Feniciërs, u kent ze wel) en dus makkelijk. Binnen de kortste keren waren alle kleitabletten van de overheid tweetalig en nam het Aramees de volledige administratie over. En zo bleef het. Het neo-Assyrische rijk kwam jammerlijk aan zijn eind, maar het Aramees werd de voertaal van de wereld. Lekker puh, dikke bult.
Nou, en daar dan dus een onderzoek over.
LikeLike
!!!
LikeLike
LikeLike
Ah, dus hier had Eliza het vandaan! Op facebook zei ik al: “A-HA! Ik ben dol op dat soort onderzoek!” Echt heel dol. Wat leuk! En deze details zijn ook nog steeds informatief nu ik de webpagina’s van het project wel gelezen heb :). Dankjewel!
LikeLike