What’s up?

Geplaatst doorDrabkikkerGeplaatst inBe- en verwonderingen, Taal

Ja, en nou wil ik het wel eens weten. Ik heb al jaren geen flauw idee wat je moet antwoorden als een anglofoon je begroet met Hey, what’s up?

Nu net ook weer, en zelfs bij navraag volg ik het niet. Is het de bedoeling dat je vertelt wat je op dat moment aan het doen bent? Of is het een dummy-groet in de lijn van How do you do?, waar je ook niet geacht wordt letterlijk antwoord op te geven? Zo ja, wat is dan de geëigende repliek? Good, thanks, and you? Dat klopt voor mijn gevoel evenzeer als ‘Paars’ antwoorden op de vraag ‘Waar is het station?’. Of moet je gewoon hetzelfde What’s up terugzeggen? Ik heb serieus geen idee. En zijn er in dezen nog verschillen tussen Brits en Amerikaans?

Verlichting zeer op prijs gesteld!

20 gedachten over “What’s up?”

  3. Tsja, Lijkt me ook een leuke dubbele betekenis kunnen hebben voor flirtende dames naar de gewenste heren toe ,”If you catch my drift”? hihihi..
    And by the way:..What’s up with Radio-Borat ?

    Greetings from : hobby-anglofile: ”Adrian Colourball at Rotjeknorr.

    Like

    Beantwoorden

  4. Hetzelfde als op Terschelling, waar men vraagt:
    “Nou aardig?” of nog eenvoudiger; “Nou?”
    En dan moet je vertellen hoe het gaat en/of wat je bezighoudt.
    Praatje maken, meer niet, denk ik.

    Uiteraard is het wel nodig dat buitenlanders leren dit soort vragen in het Nederlands te stellen, zodat jij en anderen de vraag kunnen begrijpen en beantwoorden.

    Like

    Beantwoorden

    1. Ik zou dan gewoon los gaan van ‘Nou. Het begon allemaal op een schimmige woensdagnamiddag in 19xx. Buiten kletste de nog aarzelende voorjaarsregen tegen de door lagen van cumulatief opgestapelde weersaanslag halfdoorzichtig geworden ruiten. Mijn moeder, een eenvoudige maar trotse snijdersvrouw uit de Peel, kromp achter haar wankele spinnewiel verbeten ineen van haar zoveelste wee. ‘Als het nou wéér een dochter wordt ga ik in het klooster,’ mompelde ze bij zichzelf, terwijl bij de schouw mijn vader de slecht trekkende briketten tevergeefs lag aan te blazen. Het zou niet lang meer duren of ik…’ (etc.)

      Like

      Beantwoorden

        1. Jammer. Het is in de watersnoodramp van ’53 verloren gegaan. ’t Water kwam zo hard dat je er niet voor vluchten kon. Er waren eerst bij ons boven gegaan en hadden de bedden nog naar boven gebracht, en eerst Jantje natuurlijk op het ledikant gelegd, en toen de kleren nog uit de kast gehaald, en nog wat eten naar boven gebracht. En ja, toen konden we niet meer, want toen stonden we al tot onze knieën in het water. Dus toen zijn we maar naar boven gegaan, en hebben daar maar afgewacht. Maar ja, dat duurde niet lang, want er stond bij opa het dak in brand, en bij ons natuurlijk ook. En dus toen stortte het dak in, en zijn we nog bij Leentje Los op de zolder kunnen komen. Die had de trap uit het raam gelegd, en daar zijn we toen over gekropen. Maar Adrie en Janie konden er niet meer over, en toen was die trap afgebroken, en die hebben zich toen aan de goot vastgehouden, want zo hoog stond het water al. En zo zijn ze bij Leentje Los op het dak geklommen, en daar hebben ze er de hele dag op gezeten, tot ’s avonds toe. En toen stortte het dak ook in, en lagen we in het water. Maar ja, we hadden allemaal vlug wat te pakken waar de een poosje op konden drijven. Maar het duurde al niet lang of… (etc.)

          Like

          Beantwoorden

  7. Geachte Drabkikker – Franz Kafka leert ons hoe je met dit soort situaties moet omgaan:

    It was very early in the morning, the streets clean and deserted, I was on my way to the station. As I compared the tower clock with my watch I realized it was much later than I had thought and that I had to hurry; the shock of this discovery made me feel uncertain of the way, I wasn’t very well acquainted with the town as yet; fortunately, there was a policeman at hand, I ran to him and breathlessly asked him the way. He smiled and said: “You asking me the way?” “Yes,” I said, “since I can’t find it myself.” “Give it up! Give it up!” said he, and turned with a sudden jerk, like someone who wants to be alone with his laughter.

    Like

    Beantwoorden

    1. Es war sehr früh am Morgen, die Straßen rein und leer, ich ging zum Bahnhof. Als ich eine Turmuhr mit meiner Uhr verglich, sah ich, dass es schon viel später war, als ich geglaubt hatte, ich musste mich sehr beeilen, der Schrecken über diese Entdeckung ließ mich im Weg unsicher werden, ich kannte mich in dieser Stadt noch nicht sehr gut aus, glücklicherweise war ein Schutzmann in der Nähe, ich lief zu ihm und fragte ihn atemlos nach dem Weg. Er lächelte und sagte: „Von mir willst du den Weg erfahren?“ „Ja“, sagte ich, „da ich ihn selbst nicht finden kann.“ „Gibs auf, gibs auf“, sagte er und wandte sich mit einem großen Schwunge ab, so wie Leute, die mit ihrem Lachen allein sein wollen.

      (Kon het niet aanzien…)

      Like

      Beantwoorden

  8. Het volgens mijn (west-kust) Amerikaanse informanten officiele *positieve* antwoord op “what’s up” is […tromgeroffel…] ‘nottin much’. Tsja, daar moest ik ook even aan wennen. Een “sup” in het voorbijgaan kan overigens met een “sup” beantwoord worden, net als het Brits-engelse “How are you”, dat met “How are you” begroet wordt. Allemaal erg prettig en concies, toch?

    Like

    Beantwoorden

  10. Kijk als je nou echt gewoon heel vervelend wil zijn kun je nog altijd zeggen ‘the sky’.

    Een van mijn beste vrienden hier is een amerikaan altijd what’s up (of beter gezegd: wazzup, hij klinkt sowieso alsof ie nooit meer dan 2 meter van een barbeque verwijderd is) zegt, en ik weet idd ook nooit wat ik moet zeggen. Mijn ‘truc’ is dat ik what’s up in mijn hoofd direct naar ‘hoe ist nou’ vertaal en dus vertel hoe het is. En hij wil nog steeds vriendjes met me zijn dus blijkbaar werkt dat.

    Like

    Beantwoorden

Plaats een reactie