Hier weer eens een taalrondvraag: Hoe noem je het onder pubers en recente doctoren aangetroffen verschijnsel “denken dat ze je wel x zullen vinden en je daar vervolgens naar gaan gedragen met als (potentieel) gevolg dat ze je daadwerkelijk x vinden”? Ik noem het nu maar even Anticipatoire Zelfoplegging, maar misschien heeft mijn weledel publiek een betere term.
Update 29-6: Hee, eigenlijk is de hele truc van een beetje leuk door het leven wandelen voor x een positieve waarde in te vullen, bedenk ik me. Hadden ze me wel eens eerder mogen vertellen, dat het zo makkelijk was!
Self-fulfilling prophecy?
LikeLike
Ja, daar valt het zonder meer onder, maar m.i. is het nog één graadje specifieker.
LikeLike
In de economie heet dit een “bubble” of een “zeepbel” :-)
LikeLike
In de boeddhisterij ook, vermoed ik. In Anathem noemen ze het bulshytt.
LikeLike
Zelfinductie.
Maar dat zal wel weer niet goed genoeg zijn. Ach nee, laat ook maar.
LikeLike
Hihi, vin’k anders zo’n slechte nog niet.
LikeLike
Ja, dat bedoel ik nu juist! Een briljant voorstel, al zeg ik het zelf.
LikeLike
Mwah, zó goed is het ook weer niet.
LikeLike
Nee, nee, dat wil ik nu ook weer niet zeggen. Eigenlijk is mijn voorstel helemaal mis. Negeer het maar gewoon.
LikeLike
Ik vind het anders best briljant.
LikeLike
Wat kan jij goed complimenten geven, zeg! Kom, toe, probeer het nog eens!
LikeLike
Je bent een LOSER met je BAGGERvoorstellen.
Zoiets?
LikeLike
Gruwelijk vet coolie wauw lauw Daabs
LikeLike
Hmmm. Mist enige bekking, met alle respect.
LikeLike
“Je verdragen” (met een /e/, niet een /ə/)?
LikeLike
Klinkt goed, BS: Door zich steevast ver te dragen, wist hij in zijn leven heel wat te bereiken.
LikeLike
klinkt vooral heel erg vlaams…
LikeLike