Herinneren wij ons het Noorse Lichtschijnsel nog? Deze is ook leuk:
Leest hier het verhaal.
Hier weer eens een taalrondvraag: Hoe noem je het onder pubers en recente doctoren aangetroffen verschijnsel “denken dat ze je wel x zullen vinden en je daar vervolgens naar gaan gedragen met als (potentieel) gevolg dat ze je daadwerkelijk x vinden”? Ik noem het nu maar even Anticipatoire Zelfoplegging, maar misschien heeft mijn weledel publiek een betere term.
Update 29-6: Hee, eigenlijk is de hele truc van een beetje leuk door het leven wandelen voor x een positieve waarde in te vullen, bedenk ik me. Hadden ze me wel eens eerder mogen vertellen, dat het zo makkelijk was!
Drab mag dan momenteel een ZZI’er (Zelfstandige Zonder Inkomen) zijn, hij gaat wel mooi naar Amerika volgende maand, in het kader van de Internationale Taalkunde Olympiade aldaar. Dat ligt in de Verenigde Staten, u weet wel, daar bij Alaska.
Voordat je naar dat mooie land mag echter moet je een online formulier invullen, waar ze je vragen stellen zoals de volgende:
Fjoew, kom ik even goed weg zeg. Al ben ik serieus enigszins benieuwd wat ze van mijn Irak-stempels gaan vinden.
Dit schema gaat gevoeglijk voorbij aan de modules “Er best iets aan willen doen maar niet weten wat” en “Best weten wat eraan gedaan moet worden maar te bang/lui zijn om het te doen”, maar verder behelst het wel een goede levensrichtlijn:
Update: Gheh, zojuist sturen mijn Zweedse connecties mij een verbeterde versie:
Jamaar, pruil, dan moet ik mijn bed uitkomen! Dafinnik eng…
Update 2: Nog iets verbeterde versie van Blinde Schildpad:
Grmbl, mompel, mensen met hun steekhoudende oplossingen ook altijd, gtvrdmompel.
Mijn Finse connecties wijzen mij zojuist op de blije formatie Porkka Playboys. Beter kan men zijn weekend niet beginnen, lijkt me zo.
Kiitos, Marke!
ze·den·ple·ger -s (telb. znw.) 0.1 pleger van zeden, hij die zeden pleegt: zijn enige ambitie lag erin een veelzijdig ~ te zijn.
Dank aan Absent Martian.
We blijven even in de mooiefilmpjeshoek. Deze kent u mogelijk al want hij is alweer bijna twee jaar oud, maar hij verdient onverminderde heraandachtvestiging. The Third and the Seventh, van Alex Roman. Kies een ongestoord kwartier, zet uw geluid aan en uw scherm op vol.
Waarom is dit filmpje speciaal? Omdat alles erin computergegenereerd is. Voor mensen die dit weigerden te geloven heeft Alex speciaal een compositing breakdown toegevoegd, met naar mijn dunken nog mooiere muziek ook (Coro a bocca chiusa uit Puccini’s Madame Butterfly):
Tevens: alle gebouwen in het filmpje bestaan echt. Ja, echt. Ook dat ding met die vleugels.
Een gedicht van het platteland.
En als we dan toch bezig zijn in de categorie mooie video’s: deze hier wees Absent Martian mij op.